ورودی های ربات

با توجه به اینکه ربات فالکن یک ربات معامله گر (ربات تریدر) می باشد، تنظیمات ایجاد شده برای کارکرد ربات بسیار مهم هستند. این ربات بیش از صد ورودی جهت تنظیمات ربات دارد. در حالت پیش فرض کلیه ورودی های ربات تنظیم شده اند ولی کاربر می تواند با توجه به سلیقه خود یا شرایط بازار هر کدام از این ورودی ها را تغییر دهد.

تعداد زیاد این ورودی ها ربات را جهت معامله گری رمز ارزها (ارز دیجیتال) کاملا انعطاف پذیر و پرقدرت ساخته است.

توصیه می شود برای آشنایی کامل با ربات ویدیوهای آموزشی مشاهده شود.

اطلاعات صرافی (Exchange Data)

اطلاعت الگوی کندل (Pattern Data)

اطلاعات پوزیشن (Position Data)

اطلاعات اندیکاتور (Indicator Data)

اطلاعات معامله (Trade Data)

اطلاعات رفتار بازار (Sentiment Data)

اطلاعات روند (Trend Data)

اطلاعات گزارش (Report Data)

ربات فالکن - تنظیمات اطلاعات رفتار بازار

صرافی (Exchange)

کاربر می تواند صرافی مدنظر خود را انتخاب کند. در حال حاضر صرافی های بایننس (Binance)، بای بیت (Bybit)، کوکوین (Kucoin)، و بینگ ایکس (Bingx) برای ربات فالکن فعال هستند. این صرافی ها در حال حاضر رمز ارزهای زیادی دارند، عمق بازار مطلوبی دارند، و مورد اطمینان هستند. توجه شود که برای استفاده از صرافی بای بیت، نوع حساب باید به حساب معامله گری یکپارچه (Unified trading account) ارتقا پیدا کرده باشد.

کلید ورود (API Key)

کلید ورودی صرافی را می توان از صرافی دریافت کرد. این کلید، مجوز استفاده ربات جهت ترید با اکانت کاربر را می دهد. توجه شود که از قابلیت های ربات فالکن این است که IP مشخصی برای کاربر با توجه به کشور انتخابی تعریف می کند که کاربر می تواند این IP را در صرافی تعریف کند. بدین ترتیب، امکان استفاده از API Key توسط دیگران وجود نخواهد داشت که این امر به امنیت مضاعف اکانت کاربر منجر می شود و این اطمینان را ایجاد می کند که صرفا از یک IP مشخص و یک کشور مشخص برای اکانت کاربر استفاده می شود. با این کار ریسک مسدودی اکانت به علت استفاده از IP های متعدد یا کشورهای غیر مجاز نیز از بین خواهد رفت.

کلید مخفی (API Secret)

هر کلید ورودی به یک کلید مخفی متصل است. عملا کلید مخفی نقش مجوز را دارد و نباید بی دلیل در اختیار دیگران قرار گیرد. البته دقت شود که این کلید صرفا مجوز خرید و فروش دارد و امکان برداشت وجه را نخواهد داشت. بنابراین قطعا نگرانی برداشت وجه توسط کسی غیر از کاربر، وجود نخواهد داشت. چنانچه این کلید بی دلیل در اختیار اشخاص واسط قرار گیرد، امکان خرید و فروش در اکانت کاربر را خواهند داشت. هرگاه کاربر احساس کند که کلید ورود یا مخفی در اختیار اشخاص واسط قرار گرفته است، می تواند از طریق صرافی این کلیدها را منقضی نماید.

کلید پسورد (API Pass)

در صرافی کوکوین، کلید مذکور لازم است فعال شود تا کاربر اجازه استفاده از ربات را داشته باشد. بنابراین صرفا در صرافی مذکور لازم است این اطلاعات در اختیار ربات قرار داده شود. بدیهی است این کلید تنها مجوز خرید و فروش توسط ربات را خواهد داشت و امکان واریز و برداشت به کمک آن وجود نخواهد داشت. نیازی به وارد کردن این اطلاعات در سایر صرافی ها نیست.

اهرم (Leverage)

اهرم معامله توسط ربات قابل تعریف است. این اهرم برای کلیه رمزارزها یکسان تعریف می شود. اهرم در حقیقت اجازه می دهد که با مارجین (Margin) کمتر بتوان سایز بزرگتری از رمز ارز را وارد پوزیشن معامله کرد و به سود بیشتری دست یافت. البته از طرف دیگر قاعدتا ضرر هم بیشتر خواهد بود. با این اوصاف اهرم خیلی بالا توصیه نمی شود چون چنانچه بازار در جهت خلاف پوزیشن فعلی حرکت کند، به سرعت ضررها افزایش خواهد یافت. اهرم خیلی پایین هم اگرچه ریسک کمی دارد ولی سرعت سودآوری را پایین می آورد. در هر حال، تعیین اهرم به کاربر بستگی دارد. لازم به ذکر است چنانچه اهرم ورودی کاربر برای رمز ارزهای مد نظر بیشتر از اهرم مجاز صرافی برای آن رمز ارزها باشد، امکان استفاده از این اهرم وجود نخواهد داشت. در این حالت، می توان حداکثر اهرم مجاز صرافی برای رمز ارزهای مد نظر را به عنوان اهرم در نظر گرفت. البته در این حالت، ربات رمز ارزهایی که موجب محدودیت در اهرم تعیین شده توسط کاربر شده اند را به کاربر گزارش می دهد. حالت دیگر این است که رمز ارزهایی که موجب محدودیت در استفاده از اهرم ورودی کاربر می شوند حذف شوند و مورد بررسی قرار نگیرند. در این حالت، اهرم ورودی کاربر قابل استفاده برای دیگر رمز ارزها خواهد بود. هر کدام از حالات اشاره شده، در تنظیمات حفظ اهرم قابل انجام است.

حفظ اهرم (Leverage Keep)

اهرم مجاز صرافی برای رمز ارزهای متفاوت یکسان نیست. پس از تعیین اهرم توسط کاربر، ربات رمزارزهایی که اهرم مجاز کمتر از رمز ارز ورودی کاربر دارند را مشخص می کند. کاربر می تواند تعیین کند که این رمز ارزها حذف شوند تا اهرم تعیین شده توسط کاربر حفظ شود و کم نشود. برای این کار گزینه حفظ اهرم باید فعال شود. در صورتی که این گزینه فعال نشود، رمز ارزهایی که موجب محدودیت اهرم کل می شوند حذف نمی شوند ولی اهرم مجاز کل ربات کاهش می یابد. توجه شود که پس از اجرای ربات و در ابتدای کار، اهرم مجاز ربات مشخص می شود و این اهرم از این لحظه همواره حفظ می شود (فارغ از تنظیمات انجام شده). در این حالت اگر در حین اجرای ربات رمز ارزی اضافه شود که اهرم مجازی کمتر از اهرم مجاز ربات داشته باشد، آن رمز ارز مورد بررسی قرار نمی گیرد و حذف می شود.

مد مارجین (Margin Mode)

مد مارجین توسط ربات قابل تعریف است. این مد مارجین برای کلیه رمزارزها یکسان است. در مد مارجین کراس (Cross)، کل بالانس حساب به عنوان مارجین معاملات عمل می کند. در مد مارجین ایزوله (Isolated)، مارجین اولیه هر پوزیشن به عنوان مارجین همان معامله عمل می کند. با توجه به نوسان بالای رمز ارزها و جهت جلوگیری از لیکوئید (Liquid) شدن حساب، در مد مارجین ایزوله از قابلیت اضافه شدن خودکار مارجین استفاده می شود. با این کار در هنگام نوسان بالای رمز ارز، مارجین از بالانس حساب به مارجین اولیه اضافه می شود تا جلوی لیکوئید شدن پوزیشن گرفته شود. توجه شود که در مد مارجین کراس، نیازی به این کار نیست زیرا به طور اتومات از کل بالانس حساب به عنوان مارجین، استفاده خواهد شد. البته ذکر این نکته بدیهی است که کاربر می تواند با تعریف استاپ لاس (Stop loss)، معامله را در هر نقطه ای ببندد. در نهایت ذکر این نکته لازم است که در صرافی بای بیت، اردهای خرید پیش از اضافه شدن مارجین در مد ایزوله، به صورت اتومات بسته می شود که مطلوب نیست. بنابریان مد مارجین در این صرافی همواره به حالت کراس در نظر گرفته می شود. در صرافی کوکوین، مد مارجین کراس در معاملات فیوچرز وجود ندارد و مد مارجین همواره به صورت ایزوله به همراه قابلیت اضافه شدن خودکار مارجین است. در صرافی بایننس و بینگ ایکس، قابلیت اضافه شدن خودکار مارجین وجود ندارد، بنابراین مد مارجین همواره به حالت کراس در نظر گرفته می شود. در نتیجه، فارغ از تنظیمات کاربر، مد مارجین با توجه به صرافی به صورت اتومات در ربات تعریف می شود. در مورد لیکوئید شدن، ذکر این نکته لازم است که برخی صرافی ها مانند بای بیت و کوکوین، لیکوئید را بر روی هر رمز ارز به صورت جداگانه در نظر می گیرند. یعنی چانچه رمز ارز مشخصی وارد ضرر شود و مارجین کافی برای پوشش این ضرر در حساب موجود نباشد، این رمز ارز لیکوئید می شود. در این حالت، سایر پوزیشن مربوط به باقی رمز ارزها همچنان وجود دارند. برخی صرافی ها مانند بایننس و بینگ ایکس، لیکوئید را بر روی کل رمز ارزها به صورت همزمان در نظر می گیرند. در این صورت کل حساب شامل همه رمزارزها با هم لیکوئید می شوند.

توفف افت سرمایه (Drawdown Stop)

افت سرمایه یا دراداون اصطلاح مهمی در بازارهای سرمایه است. تعریف آن اختلاف موجودی فعلی (Equity) از حداکثر موجودی بدست آمده در معامله گری می باشد. این مقدار قاعدتا نباید از مقدار مشخصی بیشتر باشد چون ریسک از دست رفتن سرمایه را در صورتی که بازار به طور مستمر خلاف پوزیشن های کاربر حرکت کند، بوجود می آورد. بنابراین استراتژی تعیین شده توسط کاربر و همچنین مدیریت سرمایه باید به گونه ای باشد که افت سرمایه زیادی متوجه حساب کاربر نگردد. در هر حال، می توان در ربات تعریف کرد که آیا در صورتی که درصد افت سرمایه از حد مشخصی بیشتر باشد ربات متوقف شود یا خیر. توجه شود که پس از توقف ربات، پیام مربوطه به کاربر گزارش می شود و کاربر روی پوزیشن ها و سفارشات باز باید کنترل داشته باشد. می تواند آن ها را ببندد یا هرطور که مایل است روی آن ها مدیریت داشته باشد.

درصد توفف افت سرمایه (Drawdown Stop %)

درصد توقف افت سرمایه را می توان تعریف کرد. چنانچه درصد افت سرمایه از این عدد فراتر رود، ربات متوقف می گردد.

تنظیمات اولیه (Setting Configuration)

هنگامی که اولین بار ربات اجرا می شود لازم است تا ایجاد تنظیمات ربات روی صرافی اجرا شود.

بنابراین لازم است این قسمت در حالت فعال باشد. اما در دفعات بعدی نیاز به ایجاد تنظیمات ربات نیست و کاربر می تواند این قسمت را غیر فعال نماید. تنظیمات اولیه شامل تنظیم اهرم (Leverage)، تنظیمات مربوط به دوطرفه کردن بازار (Hedge)، تنظیم مد مارجین (Margin Mode)، و تنظیم مد دارایی (Asset mode) است. لازم به ذکر است که قابلیت های دوطرفه کردن بازار و مد مارجین کراس در صرافی کوکوین قابل تعریف نیستند و بنابراین همواره پوزیشن در یک جهت باز می شود (با بسته شدن هر طرف پوزیشن امکان باز شدن در جهت دیگر فراهم می شود) و مد مارجین نیز همواره ایزوله است (با قابلیت اضافه کردن خودکار پوزیشن). در صرافی بای بیت نیز، مد مارجین همواره به صورت کراس است (به علت بسته شدن سفارشات پیش از فعالسازی خودکار مارجین در حالت مد ایزوله). در صرافی بایننس و بینگ ایکس نیز، مد مارجین همواره به صورت کراس تعریف می شود (به علت نبودن قابلیت اضافه کردن خودکار مارجین در حالت مد ایزوله). بازار در صرافی های بایننس، بای بیت، و بینگ ایکس همواره به صورت دو طرفه تعریف می شود. همچنین، تنظیم مد دارایی تنها در صرافی بایننس قابل تعریف است. در این حالت، همواره قابلیت یک دارایی (Single asset mode) تنظیم می شود. با این کار تنها دارایی USDT در حساب مد نظر قرار می گیرد. تنظیمات اولیه ربات چنانچه یکبار انجام شوند نیازی به تنظیم مجدد ندارند. اما چنانچه کاربر اهرم، دوطرفه کردن بازار، یا مد مارجین را تغییر دهد، لازم است مجددا تنظیمات اولیه را فعال نماید. همچنین، چنانچه رمزارز جدیدی به صرافی اضافه شود یا کاربر رمزارز جدیدی را در تنظیمات اضافه کند که بخواهد روی آن هم معامله انجام دهد، لازم است تا تنظیمات اولیه را مجددا فعال نماید. پس از انجام عملیات کنسل سازی نیز ممکن است مجددا نیاز به تنظیمات اولیه باشد. اگر کاربر از شرایط تنظیمات مطمئن نیست، بهتر است گزینه تنظیمات اولیه را فعال نماید. ایجاد تنظیمات اولیه در صرافی ها زمانبر نیست و حداکثر 5 دقیقه طول می کشد.

درصد فی سفارش گذار (Fee Maker %)

منظور از فی معامله، درصدی است که صرافی ها در هنگام خرید یا فروش از حساب کاربر کم می کنند. در حقیقت فی همان کارمزد معامله است. توجه شود که این میزان به صرافی بستگی دارد و عدد ثابتی نیست. توجه شود که درصد فی معامله در حالت خرید و فروش از حساب کاربر کسر می شود و سود کاربر را کاهش می دهد. همچنین به طور معمول معاملاتی که به صورت لیمیت انجام می شوند فی کمتری از معاملاتی که به صورت مارکت انجام می شوند دارد. عملا معاملاتی که به صورت لیمیت هستند حالت سفارش گذار هستند. خرید با نوع سفارش لیمیت یا فروش بدون حد سود دنبال شونده، حالت سفارش گذاری دارند و برای آن ها فی سفارش گذار لحاظ می شود. لازم است تا فی سفارش گذار مربوط به صرافی توسط کاربر وارد شود تا حد سود خالص برای معامله تعیین شود. عملا فی معامله به حد سود کاربر اضافه می شود تا سودی که کاربر به دست می آورد به صورت خالص باشد یعنی فی معامله در آن لحاظ شده باشد.

درصد فی سفارش بردار (Fee Taker %)

معاملاتی که به صورت مارکت هستند فی سفارش بردار دارند. خرید با نوع سفارش مارکت یا فروش با حد سود دنبال شونده حالت سفارش برداری دارند و برای آن ها فی سفارش بردار لحاظ می شود. لازم است تا فی سفارش بردار توسط کاربر وارد شود تا حد سود خالص برای معامله تعیین شود. توجه شود پس از وارد کردن فی سفارش گذار و سفارش بردار، ربات به طور خودکار با توجه به تنظیمات ورودی کاربر، فی مناسب را برای کلیه معاملات در نظر می گیرد.

نوع سایز (Size Type)

سایز پوزیشن ها به صورت دلاری تعریف می شود. مثلا اگر قیمت بیت کوین 10000 دلار باشد و سایز پوزیشن کاربر 100 دلار باشد، به معنی این است که سایز رمز ارز در معامله ورودی 0.01 است. در ربات فالکن، سایز پوزیشن ها را می توان با توجه به اندازه (Value) پوزیشن یا با توجه به سود (Profit) مد نظر کاربر تعیین کرد. در حالت اندازه پوزیشن، سایز پوزیشن مدنظر، توسط کاربر وارد خواهد شد و سود نهایی با توجه به آن به دست می آید. مثلا کاربر می تواند سایز پوزیشن ورودی را 100 دلار تعیین کند. در روش سود، سود مدنظر کاربر وارد خواهد شد و سایز پوزیشن بر اساس آن بدست می آید. مثلا چنانچه سود مدنظر کاربر برای هر پوزیشن در یک پله ورود 1 دلار باشد و حد سود یک درصد در نظر گرفته شود، سایز پوزیشن 100 دلار در نظر گرفته می شود. با این شرایط پس از یک درصد سود از پله پایه، 1 دلار سود به دست می آید.

روش سایز (Size Method)

در هر کدام از انواع سایز پوزیشن (اندازه پوزیشن یا سود)، روش سایز را می توان به صورت مقدار دقیق (Exact Amount) وارد کرد (مثلا 1 دلار برای سود یا برای پوزیشن) یا می توان آن را به صورت درصدی از موجودی (Percent of Equity) تعریف کرد (مثلا 1 درصد از موجودی به عنوان سود یا به عنوان پوزیشن). دقت شود چنانچه پله های دیگر سفارش گذاری فعال و پر شوند، به علت افزاش سایز کل، سود نیز افزایش می یابد.

میزان سایز (Size Value)

میزان سایز پوزیشن یا سود در این قسمت مشخص می شود. چنانچه روش سایز به صورت مقدار دقیق باشد، آن مقدار اینجا وارد می شود. توجه شود که با توجه به محدودیت صرافی ها روی سایز پوزیشن، حداقل سایز جهت سفارش گذاری 5 دلار می باشد (در این حالت اگر مثلا اهرم 10 در نظر گرفته شود، حداقل مارجین جهت سفارش گذاری 0.5 دلار می باشد).

درصد انحراف سایز (Size Deviation %)

درصد انحراف سایز مجاز صرافی نسبت به مقدار ورودی کاربر در این قسمت وارد می شود. ممکن است بدلیل خطاهای صرافی و یا مسائل دیگر سایز در نظر گرفته شده توسط صرافی، بیشتر از سایز ورودی کاربر باشد. این میزان بیشتر به صورت درصد در این قسمت وارد می شود. ربات اجازه نمی دهد که درصد اضافه سایز در نظر گرفته شده توسط صرافی، از عدد اشاره شده بزرگتر باشد.

نوع رمز ارز (Pairs)

رمز ارزهای مورد بررسی جهت معامله را در این قسمت می توان تعیین کرد. می توان همه (All) رمز ارزهای موجود در صرافی را مورد بررسی قرار داد، می توان تعداد (Quantity) مشخص از رمز ارزهای برتر و با بیشترین حجم معامله را مورد بررسی قرار داد، و یا می توان به طور مشخص (Specific) اشاره کرد که چه رمز ارزهایی مورد بررسی قرار گیرند. در حالت همه، هر رمز ارزی که در هنگام استارت ربات در صرافی لیست شده باشد، مورد بررسی قرار می گیرد. در این حالت چنانچه پس از استارت ربات و پس از مدت زمانی، رمز ارزی به صرافی اضافه گردد، با توجه به تنظیمات لیست شدن رمز ارز جدید، می تواند مورد بررسی قرار گیرد. در حالت تعداد، ربات ابتدا رمز ارزها را بر اساس حجم معامله در زمان استارت ربات رده بندی می کند و سپس با توجه به تعداد مشخص شده توسط کاربر، تعداد رمز ارزهای برتر را مورد بررسی قرار خواهد داد. در حالت مشخص، ربات صرفا رمزارزهایی که کاربر مشخص کرده است را مورد بررسی و معامله قرار می دهد. در هر حالت و پس از استارت ربات، تعداد نهایی رمز ارزهای مورد معامله توسط ربات گزارش می شود.

نام رمز ارز – مشخص (Pair Name – Specific)

در حالتی که گزینه رمز ارز مشخص انتخاب شده باشد، می توان رمز ارزها را در این قسمت مشخص کرد. لازم به ذکر است که رمز ارزها به صورت نماد اصلی (مثلا BTC) در این قسمت نوشته می شوند. هر تعداد رمز ارز که در نظر است را می توان به صورت پشت سر هم نوشت (مثلا BTC,ETH,XRP). وجود یا عدم وجود فاصله بین رمز ارزها اهمیت ندارد. اهمیت ندارد که رمز ارزها با حروف بزرگ یا کوچک نوشته شوند.

مقدار رمز ارز – تعداد (Pair Number – Quantity)

در حالتی که گزینه تعداد رمز ارز انتخاب شده باشد، می توان تعداد رمز ارزها را در این قسمت مشخص کرد. تعداد رمز ارزهای برتر بر اساس حجم معاملات صرافی در زمان استارت ربات شناسایی می شوند. به طور معمول بیشترین حجم معاملات مربوط به BTC و سپس ETH است. رمز ارزهای بعدی در رتبه های بعدی قرار دارند. اما در هر صورت در زمان های مختلف همواره رتبه رمز ارزهای با بیشترین معامله دستخوش تغییر است. از آنجایی که در زمان استارت ربات، این رمز ارزها دسته بندی می شوند، مشخص است که استارت ربات در زمان های مختلف رمز ارزهای متفاوتی را مشخص خواهد کرد.

وجود رمز ارزهای جدا شده (Pair Exclusion)

کاربر می تواند رمزارزهایی را مشخص کند که مورد معامله قرار نگیرند. این رمز ارزها می توانند رمز ارزهایی باشند که نوسان کمی دارند، و یا برعکس نوسان زیادی دارند، و یا رمز ارزهایی که از نظر کاربر رفتار مشخصی ندارند. در حقیقت هر رمز ارزی که کاربر نخواهد مورد بررسی قرار گیرد را می توان به عنوان رمز ارزهای جدا شده مشخص کرد.

رمز ارزهای جدا شده (Pair Excluded)

رمز ارزهای جدا شده را در این قسمت می توان وارد کرد. دقت شود که برای اینکه رمز ارزهای اشاره شده در این قسمت به عنوان رمز ارزهای جدا شده شناسایی شوند، باید گزینه وجود رمز ارزهای جدا شده به حالت فعال باشد. اهمیت ندارد که رمز ارزها با حروف بزرگ یا کوچک نوشته شوند. وجود یا عدم وجود فاصله نیز بین رمز ارزها اهمیت ندارد. ضمن اینکه رمز ارزها لازم است پشت سر هم نوشته شوند. (مثلا USDC,PAXG).

لیست شدن رمز ارز جدید (New Pair Listing)

چنانچه در قسمت نوع رمز ارز، همه انتخاب شده باشد بدین معنی است که کاربر تمایل دارد تمامی رمز ارزهای موجود درصرافی مورد بررسی قرار گیرند. حال چنانچه پس از استارت ربات و در گذر زمان، رمز ارزهای جدیدی به صرافی اضافه شود، کاربر می تواند انتخاب کند که این رمزارزها هم مورد بررسی قرار گیرند یا خیر. در صورت فعال شدن این گزینه، رمزارزهای جدید نیز به لیست رمزارزهای موجود اضافه می شوند. ذکر این نکته نیز لازم است که رمز ارزهایی که از صرافی حذف می شوند یا دچار خطاهای متوالی می گردند نیز از بررسی ربات حذف می گردند. قبل از حذف آن ها، در صورتی که پوزیشن یا سفارش بازی مربوط به این رمز ارزها وجود داشته باشند، این پوزیشن بسته و سفارش کنسل می شود. در حالتی که رمز ارز به علت خطای صرافی حذف شده باشد، می توان با فعال سازی گزینه لیست شدن رمز ارز جدید، این رمزارزها را دوباره به چرخه بررسی ربات برگرداند.

زمان چک کردن رمز ارز جدید (New Pair Checking Time)

چنانچه گزینه لیست شدن رمزارز جدید فعال شده باشد، کاربر تعیین می کند که این چک کردن در چه فاصله زمانی صورت گیرد. این فاصله زمانی با واحد روز تعیین می شود. یعنی حداقل می توان به صورت روزانه وجود رمز ارزهای جدید را چک کرد. پس از هر بار چک کردن رمز ارز و در صورت وجود رمز ارز جدید، تنظیمات اولیه رمز ارزها مجددا انجام می شود تا تنظیمات ربات برای رمز ارزهای اضافه شده نیز انجام گردد.

تعداد پوزیشن های لانگ (Quantity Long Positions)

ربات فالکن می تواند در هر دو جهت بازار وارد معامله شود. البته این به میل کاربر بستگی دارد که در کدام جهت بازار معامله کند و چه تعداد پوزیشن در هر جهت بازار را فعال نماید. تعداد پوزیشن های لانگ یا خرید که توسط ربات ایجاد می شود را می توان در این قسمت مشخص کرد. چنانچه کاربر احساس می کند که بازار به طور کلی نزولی است و تمایل به ایجاد پوزیشن در جهت خرید ندارد، می توان تعداد پوزیشن در جهت لانگ را صفر قرار دهد. حداکثر تعداد پوزیشن لانگ نیز بستگی به کاربر دارد. چنانچه تعداد پوزیشن های یک جهت زیاد باشد، ممکن است کل مارجین حساب درگیر شود و در صورتی که بازار در جهت خلاف پوزیشن های موجود حرکت کند، امکان پر شدن سفارش های باز به علت عدم وجود مارجین کافی وجود نداشته باشد. در حالت بدتر، ممکن است تمام پوزیشن ها با هم وارد ضرر شوند و حساب کاربر لیکوئید شود.

تعداد پوزیشن های شورت (Quantity Short Positions)

چنانچه کاربر تمایل دارد در جهت فروش پوزیشن باز کند می تواند تعداد پوزیشن های شورت را در این قسمت مشخص نماید. توجه شود که چنانچه تعداد سیگنال های باز کردن پوزیشن، از مقدار مشخص شده توسط کاربر فراتر رود گزارش اینکه سیگنال برای رمز ارز مشخصی دریافت شده ولی امکان باز شدن پوزیشن به علت عبور از حداکثر پوزیشن وجود ندارد به کاربر ارسال می شود. همچنین توجه شود که در شرایط خاص ممکن است رمز ارزی سیگنال پوزیشن شورت دریافت کند و پوزیشن شورت باز شود و پس از زمان مشخص، سیگنال لانگ نیز دریافت شود. در این حالت پوزیشن لانگ نیز باز می شود. در حقیقت پوزیشن لانگ و شورت همزمان باز هستند. البته ایرادی در این کار نیست و ممکن است هردو نیز با سود بسته شوند. البته چنانچه کاربر تمایل دارد پس از دریافت سیگنال مخالف، پوزیشن قبلی بسته شود می تواند این کار را در قسمت بستن پوزیشن مخالف انجام دهد.

تعداد کل پوزیشن ها (Quantity All Positions)

می توان تعداد کل پوزیشن ها را در این قسمت وارد کرد. توجه شود که تعداد کل پوزیشن ها حداکثر می تواند مجموع تعداد پوزیشن های لانگ و شورت باشد. اما می توان عددی کمتر را در نظر گرفت. به عنوان مثال تعداد پوزیشن های لانگ و شورت را می توان روی 10 و تعداد کل پوزیشن ها را نیز روی 10 تنظیم کرد. با این کار هر سیگنال برای پوزیشن لانگ و شورتی که فعال شد وارد پوزیشن می شود تا زمانی که تعداد کل پوزیشن ها به عدد 10 برسد و از آن هنگام دیگر پوزیشن جدیدی باز نمی شود. این تنظیمات هنگامی مفید است که روند بازار نامشخص باشد و یا سایز پوزیشن های کاربر به گونه ای باشد که محدودیت مارجین وجود داشته باشد. با این کار در هر جهت که سیگنال وارد شود، ربات پوزیشن گیری می کند. البته به طور کلی توصیه می شود که تنظیمات به گونه ای انجام شود که همواره مارجین کافی در حساب وجود داشته باشد.

زمان انتظار سفارش (Order Waiting Time)

پس از سفارش گذاری کاربر، لازم است زمانی تعریف شود که پس از گذشت این زمان و چنانچه سفارش انجام نشده باشد، سفارش کنسل شود. این زمان در ربات به دقیقه تعریف می شود. البته در سفارش گذاری مارکت، سفارش قطعا انجام می شود ولی در سفارش گذاری لیمیت احتمال دارد چنانچه سرعت بازار بالا باشد سفارش اجرا نشود.

وجود زمان استراحت (Cooldown)

پس از به سود یا ضرر رسیدن پوزیشن، ربات می تواند در رمز ارز فعلی دوباره پوزیشن جدید باز کند (در صورت وجود سیگنال و برقراری سایر شرایط مانند وجود مارجین و رعایت تعداد پوزیشن ها و ..). ممکن است کاربر تمایل داشته باشد که تا زمان مشخصی پس از سود یا ضرر، پوزیشن جدید برای رمز ارزی که به سود یا ضرر رسیده باز نشود. در هنگامی که بازار به شدت نوسانی است، ممکن است این تصمیم مطلوبی باشد. در هر صورت، چنانچه کاربر تمایل به تعریف زمان استراحت داشته باشد می تواند این گزینه را فعال نماید.

زمان استراحت (Cooldown Waiting Time)

در صورتی که وجود زمان استراحت فعال شده باشد، زمان انتظار استراحت را می توان در این قسمت تعریف کرد. این زمان در ربات به دقیقه تعریف می شود.

زمان بررسی وضعیت (Status Checking Time)

ربات رمز ارزهای تعریف شده را به ترتیب، جهت ورود به پوزیشن جدید بررسی می کند. بین بررسی هر رمز ارز، ربات می تواند به بررسی وضعیت سفارش ها و پوزیشن ها بپردازد. یعنی بررسی شود کدام سفارش ها پر شده اند و کدام پوزیشن ها در سود یا ضرر بسته شده اند. این بررسی کمی زمانبر است و شاید نیاز نباشد که هر بار با فاصله کم انجام شود. مخصوصا وقتی تعداد رمز ارزها زیاد است، این بررسی وضعیت سفارش ها و پوزیشن ها، موجب افزایش فاصله برای بررسی هر رمزارز جهت ورود به پوزیشن جدید می شود. در هر حال، کاربر می تواند تعیین کند که با چه فاصله زمانی، ربات به بررسی وضعیت سفارشات و پوزیشن ها بپردازد. این زمان در ربات به ثانیه تعریف می شود.

زمان بررسی پوزیشن (Position Checking Time)

هر چند وقت یکبار وضعیت سود و ضرر کلی پوزیشن های موجود بررسی می گردند. هنگامی که گزینه های بررسی سود یا ضرر انباشته فعال باشد، این مورد اهمیت مضاعف دارد. لازم است کاربر این گزینه را به دقیقه تعریف کند.

باز کردن پوزیشن جدید (Open New Position)

چنانچه پوزیشن باز در جهت لانگ یا شورت فعال باشد و سیگنالی در جهت باز شدن پوزیشن جدید در جهت مخالف صادر شود، ربات می تواند هر دو پوزیشن را فعال داشته باشد. برای این منظور، لازم است تا گزینه باز کردن پوزیشن جدید فعال باشد تا پوزیشن جدید نیز باز شود. عملا در این حالت برای یک رمز ارز، دو پوزیشن مخالف هم باز هستند که البته ممکن است هر دو نیز با سود بسته شوند. توجه شود که در صرافی کوکوین، امکان باز شدن دو پوزیشن در جهت مخالف وجود ندارد (حالت Hedge mode فعال نیست). بنابراین، امکان استفاده از این گزینه فراهم نیست و عملا در صورت باز بودن یک پوزیشن در یک جهت، امکان باز شدن پوزیشن جدید در جهت مخالف وجود نخواهد داشت. چنانچه کاربر تمایل داشته باشد که پوزیشن جدید باز شود باید گزینه بستن پوزیشن مخالف را فعال نماید تا با بسته شدن پوزیشن قبلی، بتواند پوزیشن جدیدی را باز کند.

نوع سفارش گذاری (Order Type)

سفارش گذاری به دو صورت می توند انجام پذیرد. این دو صورت لیمیت (Limit) و مارکت (Market) هستند. این دو صورت لیمیت (Limit) و مارکت (Market) هستند. در حالت سفارش گذاری لیمیت، سفارش در لیست صف خرید قرار می گیرد و بلافاصله انجام نمی شود. در بدترین حالت ممکن است سرعت حرکت بازار به گونه ای باشد که این سفارش هیچ گاه پر نشود. در حالت سفارش مارکت، سفارش با بهترین قیمت موجود انجام می شود. بنابراین سفارش مارکت همیشه انجام می گیرد. در این حالت، سفارش مارکت به سفارش لیمیت مزیت دارد و می تواند در صورتی که خرید در قیمت فعلی مد نظر کاربر است انتخاب بهتری باشد. نقطه منفی سفارش مارکت این است که کارمزد این سفارش معمولا بالاتر از سفارش لیمیت است. ضمن اینکه چنانچه کاربر بخواهد در قیمتی دورتر از قیمت فعلی سفارش گذاری انجام دهد، لازم است سفارش گذاری نوع لیمیت را انتخاب کند.

روش سفارش گذاری لیمیت (Limit Order Method)

هنگامی که سفارش گذاری از نوع لیمیت انتخاب شود، دو نوع می توان سفارش را انجام داد. حالت اول این است که سفارش بر اساس آخرین قیمت (Last Price) در صف خرید یا فروش قرار گیرد و منتظر پرشدن سفارش باشد. حالت دوم این است که سفارش در صف خرید با فاصله از قیمت فعلی (Distant Price) قرار بگیرد و در انتظار پرشدن سفارش باشد. احتمال پر شدن سفارش در حالت دوم کمتر است ولی در صورت پر شدن سفارش و برگشت بازار، احتمال به سود رسیدن آن بیشتر است.

درصد سفارش گذاری با فاصله (Distant Order %)

هنگامی که روش سفارش گذاری لیمیت و با فاصله انتخاب شده باشد، درصد فاصله سفارش از قیمت فعلی را باید تعیین کرد. این درصد نشان می دهد سفارش در چه قیمتی در صف خرید یا فروش قرار گیرد. مثلا اگر قیمت فعلی 100 و درصد سفارش گذاری 2 درصد باشد، سفارش در قیمت 98 در صف خرید و یا در قیمت 102 در صف فروش قرار می گیرد (بسته به نوع سیگنال دریافتی).

درصد سود (Profit %)

درصد سود مشخص می کند که پوزیشن باز شده در چه قیمتی بسته شود. دقت شود که درصد سود از نقطه میانگین خرید یا فروش تعیین می شود. به این معنی که چنانچه پله های بعدی خرید شوند و میانگین خرید پایین بیاید (یا پله های بعدی فروش بروند و میانگین فروش بالا رود)، درصد سود از آن نقطه تعیین می شود. همچنین لازم به ذکر است که درصد سود شامل فی معامله است، یعنی سود بدست آمده سود خالص است. توجه شود که در حالت عادی نوع بسته شدن پوزیشن به سود رسیده به صورت لیمیت است تا کارمزد معامله حداقل شود (مگر اینکه حدضرر دنبال کننده فعال باشد که در این حالت نوع بسته شدن پوزیشن به صورت مارکت است). وارد کردن درصد سود الزامی است. چنانچه کاربر نمی خواهد درصد سود تعیین کند و تمایل دارد پوزیشن باز باشد و دستی آن را در حالت سود ببندد، می تواند از درصد سود بالایی (مثلا 50 درصد) استفاده کند تا اگر کندل بلندی برای رمز ارز مذکور ایجاد شود، پوزیشن در سود بسته شود و فرصت از دست نرود. همچنین به طور کلی در شرایط تریدهای کوتاه مدت، درصد سود معمولا کم تعریف می شود (کمتر از 5 درصد). حالت دیگر این است که درصد سود بالاتر تعیین شود و پوزیشن ها با توجه به سود انباشته بسته شوند. لازم به ذکر است که درصد سود بدون در نظر گرفتن اهرم محاسبه می شود.

حد ضرر دنبال کننده (Trailing Stop)

به کمک حد ضرر دنبال کننده، کاربر اطمینان می یابد که پوزیشن بلافاصله پس از رسیدن به سود بسته نشود. در حقیقت پس از اینکه پوزیشن به سود تعیین شده رسید (با توجه به درصد سود)، حد ضرر فعال می شود که با فاصله مشخصی، قیمت نهایی را دنبال می کند. با این کار در صورت عدم برگشت بازار و یا نوسانات شدید قیمت و کندل های بزرگ در جهت پوزیشن، کاربر می تواند حداکثر استفاده را از سود ببرد. البته چنانچه نوسانات بازار کوچک باشد و کندل ها فاصله زیادی از درصد سود تعیین شده کاربر نداشته باشد، ممکن است با برگشت بازار، سود نهایی کمتر شود. لازم به ذکر است که نوع بسته شدن پوزیشن های با حد ضرر دنبال کننده به صورت مارکت است. در هر حال، چنانچه کاربر تمایل به استفاده از حدضرر دنبال کننده داشته باشد، می توان این گزینه را فعال کند.

درصد حد ضرر دنبال کننده (Trailing %)

در صورتی که حد ضرر دنبال کننده فعال باشد، به کمک این گزینه کاربر می تواند میزان درصد حد ضرر دنبال کننده را تعریف کند. توجه شود که درصد حد ضرر دنبال کننده قاعدتا باید کمتر از درصد سود باشد تا کاربر اطمینان حاصل کند که پوزیشن با سود بسته می شود، این میزان نباید خیلی زیاد باشد چون در برخی حالت ها و هنگام برگشت بازار، موجب کاهش سود کاربر می شود. همچنین نباید خیلی کم باشد زیرا فرصت نوسان های کوچک کندل ها را می گیرد و به سرعت پوزیشن را می بندد و اجازه حرکت به رمز ارز نمی دهد. لازم به ذکر است که درصد حد ضرر دنبال کننده بدون در نظر گرفتن اهرم محاسبه می شود.

شروع حد ضرر دنبال کننده (Trailing Start)

در صورتی که حد ضرر دنبال کننده فعال باشد، می توان تعیین کرد که شروع حد ضرر در نقطه فعالسازی حد ضرر دنبال کننده استارت بخورد یا فراتر از آن. در صورتی که گزینه “همان” انتخاب شود، به محض رسیدن به نقطه فعالسازی، حد ضرر فعال می شود. در صورتی که گزینه “بعد از” انتخاب شود، پس از عبور از نقطه فعالسازی، حد ضرر فعال می شود. در حالت دوم سود بیشتری نصیب کاربر می شود ولی احتمال فعالسازی پایین می آید. در حالت اول عکس این حالت رخ می دهد.

وجود حد ضرر (Stop Loss)

کاربر می تواند حد ضرر را تعیین کند تا در صورتی که ضرر پوزیشن از حد خاصی بیشتر شود، پوزیشن بسته شود. حد ضرر با توجه به نقطه پله پایه خرید یا فروش تعیین می شود. بسته شدن پوزیشن به صورت مارکت است. در صورتی که کاربر تمایل به فعالسازی حد ضرر داشته باشد، می تواند این گزینه را فعال نماید.

درصد حد ضرر (Stop %)

در صورتی که حد ضرر فعال باشد، می توان درصد حدضرر را تعیین کرد. لازم به ذکر است که حد ضرر نباید زیاد به نقطه ورود نزدیک باشد تا به بازار اجازه حرکت و سودسازی بدهد. مخصوصا در هنگام خرید پله ای، حد ضرر باید از آخرین نقطه خرید یا فروش فاصله داشته باشد. به کمک ماشین حساب ربات می توان نقاط خرید یا فروش پله ای و میزان سود یا ضرر را محاسبه نمود. لازم به ذکر است درصد حد ضرر بدون در نظر گرفتن اهرم محاسبه می شود.

تعداد پله های ورود (Step Quantity)

در هنگام خرید یا فروش پله ای، می توان تعداد پله های ورود را تعیین نمود. در صورتی که تعداد پله های ورود 1 تعیین گردد، به معنای عدم خرید یا فروش پله ای توسط کاربر است، یعنی فقط پله پایه وجود دارد و خرید یا فروش در قیمت تعیین شده انجام می شود. توجه شود که پله پایه (پله صفر) از نظر ربات، Step 0 تعریف می شود که در این حالت، خرید یا فروش در قیمت تعیین شده انجام می شود. خرید یا فروش پله اول Step 1 می باشد، پله دوم Step 2 می باشد، و به همین ترتیب. بنابراین در صورتی که تعداد پله های ورود مثلا 10 باشد، پله ها از Step 0 تا Step 9 تعریف می شوند. به کمک ماشین حساب ربات می توان سایز هر پله و میزان سود و ضرر مربوط به آن ها را مشاهده کرد.

تعداد پله های فعال (Step Active)

سفارش گذاری در ربات به دو صورت انجام می گیرد، سفارش گذاری فعال و مخفی. در سفارش گذراری فعال، سفارش در صرافی انجام می شود و قابل مشاهده است. در سفارش گذاری مخفی، سفارش هنوز در صرافی ثبت نشده است ولی در تنظیمات ربات آماده است و در زمان لازم ثبت می شود. فرض شود که تعداد پله های ورود 6 در نظر گرفته شود. اکنون ربات می تواند سفارش خرید را برای هر 6 پله همزمان در ربات فعال نماید. حالت دیگر این است که سفارشات خرید برای تعداد محدودی از پله ها مثلا فقط یک پله انجام شود. در این حالت تعداد پله های فعال 1 است. با این کار پس از پر شدن پله پایه، سفارش برای پله اول فعال می شود. پس از پر شدن پله اول، سفارش برای پله بعد فعال می شود، و به همین ترتیب. با این روش، پله ها به ترتیب ثبت می شوند و می توانند پر (Filled) شوند. البته پله های فعال به جای یک پله، می توانند دو، سه، و هر تعداد پله باشند. حداکثر تعداد پله ها برابر تعداد پله های ورود است. مزیت تعداد پله های فعال بیشتر این است که در صورت حرکت سریع بازار و کندل های با طول زیاد، پله ها زودتر پر می شوند، چون در صورتی که پله ها فعال نباشند، امکان پر شدن سریع آن ها وجود ندارند. در این حالت باید پله های فعال قبلی پر شوند و سپس با پر شدن هر کدام، پله های مخفی بعدی به ترتیب فعال و پر می شوند. در هر زمان تعداد پله های فعال در صرافی قابل مشاهده هستند. در صورتی که فاصله بین پله ها کم نباشد، می توان تعداد پله های فعال را کاهش داد و نهایتا یک پله فعال داشت. ایراد پله های فعال زیاد این است که مارجین زیادی از بالانس حساب درگیر سفارش گذاری می شود و مارجین آزاد کم می شود، در حالی که از مارجین آزاد می توان برای ثبت سفارش دیگر رمز رازها استفاده کرد. اگر تعداد پله های فعال یک باشد، یعنی در هر زمان تنها یک سفارش آزاد فعال وجود دارد و پس از پر شدن آن سفارش، سفارش بعدی فعال می شود.

مارجین ورود اولیه (Margin Start)

مارجین (Margin) برای هر پوزیشن، در حقیقت نسبت سایز پوزیشن به اهرم است. برای سفارش گذاری یا بازشدن پوزیشن نیاز به مارجین کافی در حساب است، در صورت عدم مارجین کافی پوزیشن باز نمی شود یا سفارش گذاری انجام نمی گیرد. در هنگام سفارش گذاری اولیه پس از دریافت سیگنال، مارجین مورد نیاز، تنها به اندازه مارجین پله پایه می باشد. با این حال جهت اطمینان از اینکه حساب، مارجین کافی جهت پله های بعدی دارد، می توان در هنگام دریافت سیگنال جهت ورود اولیه، چک کرد که مارجین به اندازه چند پله وجود داشته باشد. با این کار، نه تنها کاربر از وجود مارجین جهت پله های بعدی اطمینان حاصل می کند، بلکه مطمئن می شود در صورت عدم وجود مارجین کافی در حساب، اجازه باز شدن پوزیشن جدید را به ربات ندهد تا مارجین بتواند در پوزیشن های باز دیگر مورد استفاده قرار گیرد. ذکر این نکته لازم است که در هر لحظه که مارجین موجود برای فعال شدن پله ای از سفارش کافی نباشد، این پله فعال نمی شود تا زمانیکه مارجین آزاد تامین گردد. پس از تامین مارجین کافی، بلافاصله پله مذکور فعال می شود.

ضریب مازاد مارجین ورود (Margin Check Multiplier)

پیش از هر سفارش گذاری، ربات به مقایسه مارجین آزاد موجود در حساب و مارجین مورد نیاز جهت سفارش گذاری می پردازد. با توجه به کارمزدهای صرافی ها که شامل نرخ کارمزد (Fee Rate) و نرخ بودجه (Funding Rate) می باشد، و جهت اطمینان از اینکه مارجین کافی در حساب موجود است، می توان مارجین مورد نیاز را در ضریبی ضرب کرد و با مارجین موجود مقایسه کرد و سپس سفارش گذاری انجام داد. به این ضریب، ضریب مازاد مارجین ورود می گویند. مثلا اگر مارجین مورد نیاز 10 دلار و ضریب مازاد مارجین 1.1 است، ربات چک می کند که 11 دلار مارجین در حساب وجود داشته باشد تا سفارش ورود به پوزیشن را ارسال کند.

درصد نقطه ورود پله ای (Step Entry Point %)

در صورت خرید یا فروش پله ای، کاربر می تواند درصد نقطه دوم ورود (پله اول) نسبت به نقطه اول (پله پایه) را تعیین کند (نقطه اول ورود با توجه به نوع و روش سفارش گذاری تعیین می شود). خرید یا فروش پله ای هنگامی که بازار خلاف جهت مدنظر حرکت کند، می تواند میانگین خرید یا فروش را بهینه کند و با برگشت بازار می توان به سود سریعتر و بیشتری رسید. در هنگام خرید یا فروش پله ای، سایز پوزیشن افزایش می یابد و در صورتی که بازار به صورت مستمر در خلاف جهت حرکت کند می تواند ضرر را به میزان زیادی افزایش دهد. بنابراین بهتر است که میزان پله ها و درصد افزایش سایز مدیریت شده باشد تا ضرر زیادی متوجه کاربر نشود. در بیشتر موارد و با توجه به نوسان دائمی بازار، خرید پله ای در نهایت به سود کاربر تمام می شود. در هر حالت، در صورتی که خرید پله ای مد نظر کاربر است، درصد نقطه دوم ورود خرید یا فروش را باید وارد کرد.

ضریب افزایش سایز پله ها (Step Size Scale)

سایز پله ها به صورت سنتی در هر پله دوبرابر می شود. در این حالت ضریب افزایش سایز پله ها 2 است. اما این ضریب به سرعت موجب افزایش سایز کل می شود و در صورتی که بازار خلاف جهت مد نظر حرکت کند، ضرر قابل توجهی را متوجه کاربر می نماید. علاوه بر اینکه مارجین حساب را به سرعت کاهش می دهد. برای جلوگیری از این کار، می توان ضریب افزایش سایز پله ها را کاهش دارد. در ضریب 1، سایز پله های بعدی برابر سایز ورود است. با افزایش این ضریب، سایز پله های بعدی بیشتر می شوند. به طور کلی، هر عددی را می توان وارد کرد و حتی می توان ضرایب بیشتر از 2 هم استفاده کرد. به کمک ماشین حساب ربات می توان نقاط خرید یا فروش پله ای و میزان سود یا ضرر را محاسبه نمود.

ضریب افزایش فاصله پله ها (Step Gap Scale)

اولین پله خرید یا فروش ربات (Step 0) با توجه به نوع و روش سفارش گذاری تعیین می شود. پله بعدی (Step 1) برای خرید یا فروش، در نقطه دوم ورود که در ربات تعیین می شود، انجام می گیرد. در حالت سنتی، چنانچه ضریب افزایش فاصله پله ها 1 باشد، بدین معنی است که نسبت پله های دوم به بعد نیز مانند نسبت پله پایه و پله اول است یعنی چنانچه درصد نقطه ورود پله ای 2 درصد باشد، پله اول در 2 درصد نسبت به پله پایه، پله دوم در 4 درصد نسبت به پله پایه، پله سوم در 6 درصد، و سایر پله ها به همین ترتیب تعیین می شوند. مزیت این روش در این است که پله های بعدی زودتر پر می شوند و در هنگام برگشت بازار می توان به سود سریعتری رسید. ولی از آن طرف در صورتی که بازار خلاف جهت مد نظر حرکت کند، زود پر شدن پله ها می تواند به ضرر کاربر تمام شود. در عین حال محدوده ای که پله ها پوشش می دهند نیز کاهش می یابد. برای جلوگیری از این کار می توان فاصله بین پله ها را با ضریبی افزایش داد. به این ضریب، ضریب افزایش فاصله پله ها می گویند. در صورتی که ضریب بیشتر از یک باشد، فاصله پله های بعدی از فاصله پله های قبلی همینطور افزایش می یابد و محدوده پوشش داده شده توسط پله ها گسترده می شود. به کمک ماشین حساب ربات می توان نقاط خرید یا فروش پله ای و میزان سود یا ضرر را محاسبه نمود.

بررسی سود انباشته (Cumulative Profit)

کاربر می تواند به جای استفاده از سود تک تک برای پوزیشن ها، از حد سود انباشته برای کل پوزیشن ها به طور همزمان استفاده کند. با این کار، کاربر می تواند تعیین کند که در صورتی که سود انباشته پوزیشن های باز از حد خاصی بیشتر شود، کل پوزیشن های باز همزمان بسته شوند. این کار کمک می کند تا کل پوزیشن ها همزمان مورد بررسی گردند و از حداکثر سود پوزیشن ها استفاده شود. در صورت تمایل به این کار، کاربر لازم است این گزینه را فعال نماید.

درصد سود انباشته (Cumulative Profit %)

در صورتی که گزینه بررسی سود انباشته فعال باشد، درصد سود انباشته را می توان تعیین کرد. این درصد نسبت به بالانس یا موجودی حساب اندازه گیری می شود. مثلا اگر بالانس حساب 1000 دلار و درصد سود انباشته 10 درصد باشد، به محض اینکه سود انباشته پوزیشن های باز به 100 دلار برسد کل پوزیشن ها با قیمت مارکت بسته می شوند.

بررسی ضرر انباشته (Cumulative Loss)

کاربر می تواند تعیین کند که در صورتی که ضرر انباشته پوزیشن های باز از حد خاصی بیشتر شود، کل پوزیشن های باز بسته شود. این کار کمک می کند تا کل پوزیشن ها همزمان مورد بررسی گردند و ضرر کل پوزیشن ها از حد خاصی بالاتر نرود. در صورت تمایل به این کار، کاربر لازم است این گزینه را فعال نماید.

درصد ضرر انباشته (Cumulative Loss %)

در صورتی که گزینه بررسی ضرر انباشته فعال باشد، درصد ضرر انباشته را می توان تعیین کرد. این درصد نسبت به بالانس یا موجودی حساب اندازه گیری می شود. مثلا اگر بالانس حساب 1000 دلار و درصد ضرر انباشته 10 درصد باشد، به محض اینکه ضرر انباشته پوزیشن های باز به 100 دلار برسد کل پوزیشن ها با قیمت مارکت بسته می شوند.

روش انباشت (Cumulative Method)

در صورتی که گزینه بررسی سود یا ضرر انباشته فعال باشد، روش انباشت را لازم است تعیین کرد. این روش می تواند بالانس (Balance) یا موجودی (Equity) حساب باشد. هر کدام از این دوحالت انتخاب شوند، درصد سود یا ضرر انباشته نسبت به آن تعیین خواهد شد.

درصد سود یا ضرر بسته شدن (Close Profit/Loss %)

پس از بسته شدن پوزیشن به هر علت (به صورت دستی یا به علت تنظیمات ربات یا ..)، کاربر می تواند تعیین کند که بر اساس سود یا ضرر، کدام پوزیشن سودده (Win) یا ضررده (Loss) تعیین شود. این درصد را می توان در این گزینه تعریف کرد. مثلا اگر این درصد 1 تعیین شود، پوزیشن های با سود بیشتر از 1 درصد سود ده و کمتر از -1 درصد ضرر ده تعیین می شوند. سود یا ضرر بین این دو عدد بیانگر این است که پوزیشن سود ده یا ضرر ده نبوده است و حالت سر به سر دارد و صرفا بسته (Close) شده است. لازم به ذکر است که درصد سود یا ضرر بسته شدن بدون در نظر گرفتن اهرم محاسبه می شود.

تعداد کندل ها (Max Kline)

منظور از تعداد کندل ها، تعداد کندل هایی است که محاسبات اندیکاتوری بر اساس آن ها انجام می گیرد. لازم به ذکر است که اندیکاتورها بر مبنای نقاط باز، بسته، بالا، پایین، و حجم کندل ها کار می کنند. بسته به نوع اندیکاتورها، تعداد کندل مورد نیاز متفاوت است. اندیکاتورهای کوتاه مدت مانند SMA-5 به تنها 5 کندل نیاز دارند، در حالی که اندیکاتورهای بلند مدت تر مانند SMA-200 به 200 کندل نیاز دارند. همچنین اندیکاتورهای نمایی یا وزن دار به تعداد بیشتری اندیکاتور نیاز دارند. به طور مثال اندیکاتور EMA-200 چون به صورت نمایی است و به کندل های قبلی وابسته است به بیش از 200 کندل برای محاسبه دقیق نیاز دارد. در صورتی که از 1000 کندل استفاده شود دقت محاسبه اندیکاتور خیلی خوب است. اما با تعداد کندل 600 هم دقت قابل قبول است. کاربر می تواند به طور کلی نهایتا از 1000 کندل استفاده کند و به دقت خیلی خوبی برسد و یا می تواند از کندل های کمتری استفاده کند و دقت قابل قبولی بدست آورد. علت اینکه نباید همیشه از حداکثر اندیکاتورها استفاده کرد این است که با این کار سرعت ربات کاهش می یابد. یعنی با افزایش تعداد کندل ها، سرعت محاسبه اندیکاتور و به تبع آن سرعت ربات کم می شود. پس هنگامی که به اندیکاتورهای بلند مدت یا وزن دار که تابع کندل های قبلی هستند نیاز نیست، بهتر است از حداقل کندل ها استفاده شود. در مورد اندیکاتورهای مذکور نیز می توان از تعداد کندل هایی استفاده کرد تا به محاسبات اندیکاتور قابل قبول رسید. در هر حال تعداد کندل ها را می توان بین 200 تا 1000 تعیین کرد.

درصد دقت مجموعه کندل ها (Kline Accuracy %)

دلایل مختلفی وجود دارد که تعداد کندل هایی که توسط صرافی نشان داده می شود، کمتر از مقداری باشد که کاربر تعریف می کند. هرچه این تعداد کمتر باشد دقت محاسبات کاهش می یابد. در صورتی که کاربر مقدار 100 درصد را برای دقت مجموعه کندل ها انتخاب کند، اگر مثلا تعداد کندل ها توسط کاربر 600 تعیین شده باشد، تعداد کندل های نشان داده شده توسط صرافی نیز باید 600 باشد تا محاسبات کندل ها انجام شود، در غیر این صورت محاسبات برای رمز ارز مورد نظر انجام نخواهد شد. به طور کلی درصدهای زیر 90 مطلوب نیستند. هرچه درصد بالاتر رود دقت بالاتر می رود ولی احتمال دارد محاسبات کندل برای برخی رمز ارزها انجام نشود.

تعداد چک کردن کندل ها (Candle Check Number)

هر بار که کندلی از صرافی استخراج می شود، صرافی نقاط باز، بسته، بالا، پایین، و حجم کندل را به عنوان اطلاعات ورودی به کاربر می دهد. ممکن است در مقاطع خاصی این اطلاعات وجود نداشته باشد. مثلا مشکلی از سمت صرافی باشد و یا اصلا رمز ارز از صرافی حذف شده باشد. در این صورت کاربر تعیین می کند که چند بار تلاش برای استخراج اطلاعات کندل از صرافی انجام شود. در صورتی که پس از این تعداد تلاش، ورودی از صرافی دریافت نشود، رمز ارز مربوطه حذف می شود و به کاربر نیز اطلاع داده می شود. قرار دادن تعداد کم، باعث می شود که رمز ارز زود از چرخه بررسی ربات خارج شود (زمان هایی که به هر دلیل در فاصله های کوتاهی صرافی خطا دارد). قرار دادن تعداد زیاد، باعث می شود که چرخه بررسی کندل خاصی طولانی شود و زمان برای بررسی باقی رمز ارزها از بین برود. در هر حال، تعداد چک کردن کندل ها لازم است وارد شود. فاصله بین چک کردن کندل ها با توجه به زمان انتظار خطا تعیین می شود.

زمان انتظار خطا (Error Wait)

هر دستوری که از صرافی دریافت شده و در ربات اجرا می شود، می تواند به دلایل متعددی خطا بدهد. شلوغی سرورها، تعمیرات صرافی، و .. از این دلایل هستند. ربات پس از هر خطا، دستور مربوطه را تا زمان حذف خطا مجددا اجرا می کند. کاربر می تواند تعیین کند که فاصله زمانی بین این تکرار دستورها چقدر باشد. این فاصله زمانی، به ثانیه تعریف می شود و هربار هم به صورت تصاعدی زیاد می شود تا از عدم ایجاد خطا اطمینان حاصل شود. در صورتی که خطایی وجود داشته باشد و این خطا به اندازه تعداد چک کردن کندل ها تکرار شود، احتمالا مشکلی وجود دارد. چنانچه پس از گذشت یک ساعت خطا برطرف نشد کاربر می تواند ربات را متوقف کند و مجددا فعال نماید.

بررسی روند (Trend Watch)

روند دوست ماست. این اصطلاح معروف به این معنی است که احتمالا پوزیشن گیری در جهت روند شانس بیشتری برای سوددهی دارد. در ربات فالکن، کاربر می تواند انتخاب کند که آیا پوزیشن صرفا در جهت روند گرفته بشود یا نه. در حالاتی که پایه سیگنال روند از نوع مووینگ اوریج، ابر ایچیموکو، یا خط وسط باند بولیندگر باشد، جهت روند با توجه به موقعیت کندل ها نسبت به پایه سیگنال روند می تواند تعیین می شود. در این موارد، کندل های بالای پایه سیگنال روند نشانگر روند صعودی و کندل های پایین پایه سیگنال روند نشانگر روند نزولی هستند. چنانچه پایه سیگنال روند از نوع MACD یا RSI باشد، خط بالای مرکز نشانه روند صعودی و خط پایین مرکز نشانگر روند نزولی است. در مواردی که روند نه صعودی و نه نزولی باشد، بازار برای رمز ارز مورد بررسی بدون روند است. در هر صورت، چنانچه کاربر بررسی روند را انتخاب کند، چنانچه سیگنال های خرید صادر شود، صرفا در صورت روند صعودی برای یک ارز، پوزیشن لانگ گرفته می شود (در صورت مثبت بودن گزینه دوستدار روند). چنانچه سیگنال های فروش صادر شود نیز صرفا در صورت روند نزولی برای یک ارز پوزیشن شورت گرفته می شود (در صورت مثبت بودن گزینه دوستدار روند). در حقیقت با این روش سیگنال ها تنها در جهت روند اعتبار دارند. طبیعی است که تعداد سیگنال ها با این روش کاهش می یابد، ولی ممکن است شانس سوددهی سیگنال ها بیشتر می شود. در هر حال، چنانچه بررسی روند برای کاربر مهم باشد، این گزینه را انتخاب می کند.

دوستدار روند (Trend Friendly)

در حالت عادی احتمالا سیگنال ها در جهت روند شانس سود دهی بیشتری دارند. برای این کار گزینه دوستدار روند در حالت فعال است. در این حالت سیگنال خرید در روند صعودی و سیگنال فروش در روند نزولی معتبر است. اما گاهی اوقات بخصوص در بازارهای بدون روند که کندل ها به طور متناوب بین مووینگ اوریج ها نوسان می کنند، می توان معکوس با روند پوزیشن گرفت. با این کار سیگنال خرید در روند نزولی و سیگنال فروش در روند صعودی معتبر است. برای این تنظیمات کافی است گزینه دوستدار روند در حالت غیرفعال باشد.

بستن پوزیشن به علت روند (Trend Close Position)

پس از باز شدن پوزیشن در جهت لانگ یا شورت و گذشت زمان، ممکن است روند بازار تغییر کند. چنانچه کاربر تمایل داشته باشد که با تغییر روند، پوزیشن موجود بسته شود، می تواند این گزینه را فعال کند. در غیر این صورت پوزیشن موجود همچنان باز است و بسته نمی شود.. توجه شود که کاربر می تواند پوزیشن مخالف را به علت روند، الگو، اندیکاتور، یا رفتار بازار ببندد. در صورتی که هر کدام از این موارد انتخاب شود، به محض تولید سیگنال مخالف پوزیشن فعلی برای یک رمز ارز، پوزیشن موجود بسته می شود. البته هر کدام از این موارد تنها در صورتی قابل انجام است که گزینه بررسی سیگنال مربوطه از قبل فعال شده باشد و گرنه پوزیشن مخالف بسته نمی شود. مثلا اگر گزینه بررسی روند فعال باشد و کاربر نوع بستن پوزیشن مخالف را روند انتخاب کند، به محض تغییر روند برای یک رمز ارز، پوزیشن موجود بسته می شود. در صورتی که گزینه بررسی روند فعال نشده باشد، حتی اگر بستن پوزیشن به علت روند انتخاب شده باشد، با تغییر روند پوزیشن موجود بسته نمی شود، چون اساسا روند مورد بررسی ربات قرار نمی گیرد. کاربر می تواند هر کدام از انواع روش های بستن پوزیشن یا ترکیب آن ها را استفاده نماید. مثلا می تواند روند و اندیکاتور را انتخاب نماید. با این کار برای بسته شدن پوزیشن، لازم است هم روند تغییر کند و هم اندیکاتور ها سیگنال مخالف بدهند. عملا هر دو شرط باید برقرار باشند. مجددا لازم به ذکر است که برای این کار باید هم بررسی روند فعال باشد و هم بررسی اندیکاتور تا پوزیشن بسته شود. بررسی هر کدام که فعال نباشد، مورد بررسی جهت بستن پوزیشن قرار نخواهد گرفت. با انتخاب گزینه های بیشتر برای بستن روند، پوزیشن دیرتر بسته می شود و شرایط بستن پوزیشن سختگیرانه تر است. لازم به ذکر است که در بستن پوزیشن ها با این روش، پوزیشن ها قبل از رسیدن به حد ضرر (یا حد سود) بسته می شوند و اجازه حرکت بیشتر به کندل ها داده نمی شود.

کندل روند (Trend Candle)

در صورتی که گزینه بررسی روند فعال باشد، لازم است کاربر انتخاب کند که کندل مربوط به بررسی روند کدام کندل است. این کندل می تواند کندل فعلی، کندل قبلی، یا هر دو کندل باشد. در صورتی که کندل فعلی انتخاب شود، کندل فعلی که هنوز بسته نشده باید بالای پایه سیگنال روند باشد تا روند صعودی تعیین شود، و یا پایین پایه سیگنال روند باشد تا روند نزولی تعیین شود. در صورتی که کندل قبلی انتخاب شود، کندل قبلی که بسته شده باید بالای سیگنال روند باشد تا روند صعودی تعیین شود، و یا پایین سیگنال روند باشد تا روند نزولی تعیین شود. در صورتی که هردو کندل به عنوان کندل روند انتخاب شوند، لازم است هر دو کندل فعلی و قبلی بالای پایه سیگنال روند باشند تا روند صعودی تعیین شود، و یا پایین سیگنال روند باشند تا روند نزولی تعیین شود.

نوع کندل روند (Trend Candle Type)

در صورتی که گزینه بررسی روند فعال باشد، لازم است نوع کندل روند مشخص گردد. نوع کندل روند مشخص می کند که چه مشخصه ای از کندل به تعیین روند منجر می شود. این مشخص می تواند طول کامل کندل، بدنه کندل، و یا نقطه بسته شدن کندل باشد. در صورتی که طول کامل کندل انتخاب شود، لازم است طول کل کندل (شامل بدنه کندل و سایه های آن) بالای پایه سیگنال روند باشد تا روند صعودی شود و یا طول کل کندل زیر پایه سیگنال روند باشد تا روند نزولی شود. در صورتی که بدنه کندل انتخاب شود، صرفا لازم است بدنه کندل (فاصله بین نقطه باز شدن و بسته شدن کندل) بالای پایه سیگنال روند باشد تا روند صعودی شود و یا پایین پایه سیگنال روند باشد تا روند نزولی شود. در این حالت عملا سایه های کندل مهم نیستند. در نهایت، در صورتی که نقطه بسته شدن کندل انتخاب شود، عملا فقط نقطه بسته شدن (Close) کندل مهم است. یعنی اگر این نقطه بالای پایه سیگنال روند باشد، روند صعودی می شود، و اگر پایین پایه سیگنال روند باشد روند نزولی خواهد شد.

تایم فریم روند (Trend Timeframe)

در صورتی که گزینه بررسی روند فعال باشد، لازم است کاربر انتخاب کند که روند در چه تایم فریمی بررسی شود. تایم فریم می تواند از 1 دقیقه ای تا 1 روزه باشد. هرچه روند در تایم فریم بلندتری بررسی شود، اعتبار آن بیشتر است و برای پوزیشن های بلند مدت تر مناسب تر است. تایم فریم ها شامل 1 دقیقه ای (1m)، 5 دقیقه ای (5m)، 15 دقیقه ای (5m)، 30 دقیقه ای (30m)، 1 ساعته (1h)، 2 ساعته (2h)، 4 ساعته (4h)، 12 ساعته (12h)، و 1 روزه (1d) هستند.

پایه سیگنال روند (Signal Base)

در صورتی که گزینه بررسی روند فعال باشد، لازم است پایه سیگنال روند مشخص گردد. منظور از پایه سیگنال روند، سیگنال اندیکاتوری است که روند را تعیین می کند. پایه سیگنال روند می تواند مووینگ اوریج ساده 50 (SMA-50)، مووینگ اوریج ساده 100 (SMA-100)، مووینگ اوریج ساده 200 (SMA-200)، مووینگ اوریج نمایی 50 (EMA-50)، مووینگ اوریج نمایی 100 (EMA-100)، مووینگ اوریج نمایی 200 (EMA-200)، ابر ایچیموکو (Ichi_Cloud)، باند بولینگر (Bollinger Bands)، مکدی (MACD)، و آر اس آی (RSI) باشد. لازم به ذکر است که کاربر می تواند هر تعداد از این اندیکاتورها را به عنوان پایه سیگنال روند انخاب کند. مثلا می توان مووینگ اوریج ساده 200 و مووینگ اوریج نمایی 200 را انتخاب کرد. در این صورت لازم است شرایط هر دو این اندیکاتورها برقرار باشد تا روند صعودی یا نزولی شود. در غیر این صورت بازار برای رمز ارز مورد نظر بدون روند است. ازدیاد پایه سیگنال های روند موجب کاهش سیگنال ها و همچنین کاهش سرعت ربات می شود ولی احتمالا سیگنال های دقیق تری را منجر خواهد شد.

بررسی الگو (Pattern Watch)

الگوهای شمعی می توانند به کمک تحلیلگر بیایند تا جهت بازار را بهتر تشخیص دهد. در حقیقت وضعیت کندل های قبلی می تواند آینده حرکت کندل ها را پیش بینی نماید. الگوی کندل ها می تواند ماروبوزو، کندل پوششی، یا دیگر انواع الگوها باشد. ، چنانچه کاربر بررسی الگوی کندل را انتخاب کند، چنانچه سیگنال های خرید صادر شود، صرفا در صورت الگوی کندل صعودی برای یک رمز ارز، پوزیشن لانگ گرفته می شود (در صورت مثبت بودن گزینه دوستدار الگو). در صورتی که سیگنال های فروش صادر شود نیز چنانچه الگوی کندل نزولی برای یک رمز ارز وجود داشته باشد پوزیشن شورت گرفته می شود (در صورت مثبت بودن گزینه دوستدار الگو). در حقیقت سیگنال ها تنها در جهت الگوهای کندل اعتبار دارند. طبیعی است که تعداد سیگنال ها با این روش کاهش می یابد، ولی احتمالا شانس سوددهی سیگنال ها بیشتر می شود. در هر حال، چنانچه بررسی الگو برای کاربر مهم باشد، این گزینه را انتخاب می کند.

دوستدار الگو (Pattern Friendly)

در حالت عادی احتمالا سیگنال ها در جهت الگوها شانس سود دهی بیشتری دارند. برای این کار گزینه دوستدار الگو در حالت فعال است. اما گاهی اوقات پس از یک الگوی قوی صعود (مانند ماروبوزو) می توان پوزیشن در جهت خلاف گرفت تا به سود رسید. با این کار سیگنال خرید در الگوی نزولی و سیگنال فروش در الگوی صعودی معتبر است. برای این تنظیمات کافی است گزینه دوستدار الگو در حالت غیرفعال باشد.

کندل الگو (Pattern Candle)

در صورتی که گزینه بررسی الگوی شمعی فعال باشد، لازم است کاربر انتخاب کند که کندل مربوط به بررسی الگو کدام کندل است. این کندل می تواند کندل فعلی یا کندل قبل باشد. در صورتی که کندل فعلی انتخاب شود، کندل فعلی که هنوز بسته نشده ملاک تشخیص الگوی کندل است. یعنی این کندل و در صورت لزوم کندل های قبلی، الگو را مشخص می کنند.. در صورتی که کندل قبلی انتخاب شود، کندل قبلی که بسته شده ملاک تشخیص الگوی کند است. یعنی این کندل و در صورت لزوم کندل های قبل از آن، الگو را مشخص می کنند.

بستن پوزیشن به علت الگو (Pattern Close Position)

پس از باز شدن پوزیشن در جهت لانگ یا شورت و گذشت زمان، ممکن است الگوی کندلی در جهت مخالف پوزیشن فعلی ایجاد شود. چنانچه کاربر تمایل داشته باشد که با دریافت این سیگنال مخالف، پوزیشن موجود بسته شود، می تواند این گزینه را فعال کند. در غیر این صورت پوزیشن موجود همچنان باز است و بسته نمی شود. لازم به ذکر است که چنانچه این گزینه با دیگر گزینه های بستن پوزیشن فعال شود، لازم است همه این گزینه ها برقرار باشند تا پوزیشن موجود بسته شود.

نسبت طول به بدنه کندل نرمال (Normal Length To Body)

با توجه به اینکه کندل های با بدنه کم نسبت به طول، نمی توانند ملاک خوبی برای جهت و رنگ کندل باشند، کاربر می تواند تعیین کند که حداکثر نسبت طول به بدنه کندل نرمال چقدر باشد. نسبت طول به بدنه کندل، حدی است که نسبت های مساوی یا بیشتر از آن برای یک کندل، به عنوان کندل قابل قبول برای تحلیل الگو شناخته نمی شود. در حقیقت کندل هایی که نسبت طول به بدنه بیشتر از یا مساوی با این عدد را داشته باشند، برای تحلیل الگوی کندل قابل قبول نیستند. لازم به ذکر است که هرچه این نسبت بزرگتر باشد، بدنه کندل می تواند بخش کمتری از طول کل کندل را تشکیل دهد تا کندل قابل قبول باشد و بنابراین طیف بیشتری از کندل ها را شامل می شود. به عنوان مثال عدد 1 بیانگر این است نسبت قابل قبول تنها هنگامی است که بدنه کندل از طول آن بزرگتر باشد که هیچ گاه صادق نیست. نسبت 2 بیانگر این است که اگر بدنه کندل بیش از نیمی از طول کندل باشد کندل قابل قبول است. عددهای بالاتر نیز به همین ترتیب کندل های با بدنه کوچکتر را قابل قبول می دانند. این نسبت برای بررسی کل کندل ها بجز کندل های دوجی (Doji) و پین بار (Pinbar) حائز اهمیت است.

نسبت بدنه کندل ماروبزو به طول کندل های میانگین (Marubozu Body To Average)

کندل ماروبزو کندلی است که بدنه بلندتری نسبت به کندل های پیش از خود دارد. کاربر می تواند تعیین کند که نسبت بدنه کندل ماروبزو به طول کندل های میانگین چه میزان باشد تا کندل به عنوان کندل ماروبزو شناخته شود. توجه شود که بدنه کندل موجود با طول کندل های میانگین مقایسه می شود. هر چه نسبت تعیین شده بزرگتر باشد احتمال اینکه کندل ماروبزو شناخته شود کمتر است، ولی نباید نسبت به قدری کم باشد که کندل ماروبزو بدنه بلندی نسبت به کندل های قبل از خود نداشته باشد. این نسبت تنها برای کندل های ماروبزو اهمیت دارد.

تعداد کندل های میانگین پیش از کندل ماروبزو (Marubozu Average Candle Qty)

تعداد کندل های میانگین پیش از کندل ماروبزو نشانگر این است که برای بررسی کندل ماروبزو، میانگین طول چه تعداد کندل پیش از کندل مورد بررسی، تحلیل شود. در حقیقت میانگین طول این تعداد کندل ها بدست می آید و با بدنه کندل مورد بررسی مقایسه می شود (با در نظر گرفتن نسبت بدنه کندل ماروبزو به طول کندل های میانگین). اکنون می توان تشخیص داد که کندل مورد بررسی از نوع ماروبزو است یا خیر. این نسبت تنها برای کندل های ماروبزو اهمیت دارد.

نسبت طول به بدنه کندل پین بار (Pinbar Length To Body)

کندل های پین بار، کندل هایی با بدنه کم و طول زیاد هستند. البته بدنه این کندل ها مانند کندل های دوجی خیلی کوچک نیست ولی در هر حال بدنه کوچکی دارند. کندل های پین بار در الگوهای ستاره صبحگاهی (Morning Star) و ستاره شامگاهی (Evening Star) تشکیل می شوند. کاربر می تواند نسبت طول به بدنه کندل پین بار را تعیین کند. هرچه این نسبت بزرگتر باشد، بدنه کندل پین بار کوچکتر می شود که احتمال تشکیل آن را کم می کند. نسبت های کوچکتر نیز بدنه بزرگتری را برای کندل پین بار قائل هستند که احتمال تشکیل کندل پین بار زیاد می شود ولی به تبع آن، دقت این کندل پایین تر می گردد. لازم به ذکر است این نسبت تنها برای الگوهای ستاره صبحگاهی و ستاره شامگاهی اهمیت دارد.

نسبت طول به بدنه کندل دوجی (Doji Length To Body)

کندل های دوجی، کندل هایی با بدنه کوتاه و سایه های بلند هستند. این کندل های در الگوهای سنجاقک (Dragonfly) یا سنگ قبر (Gravestone) نمایان می شوند. کاربر می تواند نسبت حداقل طول به بدنه کندل دوجی را تعیین کند تا کندل هایی با نسبت های بیشتر از این عدد برای شناخت کندل دوجی مورد استفاده قرار گیرند. هرچه این نسبت بیشتر باشد کندل دوجی سایه های بلندتری خواهد داشت ولی احتمال تشکیل آن کمتر می شود. همانطور که اشاره شد، این نسبت تنها برای الگوهای سنجاقک یا سنگ قبر مورد استفاده قرار می گیرد.

نسبت طول به سایه کندل دوجی (Doji Length To Shadow)

شرط تشکیل الگوهای سنجاقک یا سنگ قبر این است که بدنه کندل دوجی نزدیک بالاترین یا پایین ترین نقطه کندل باشد. عملا کندل دوجی با بدنه در وسط کندل، الگوی خاصی را تشکیل نمی دهد. برای اطمینان از تشکیل الگو، کاربر می تواند نسبت حداقل طول به سایه کوچک کندل را تعیین کند تا سایه کوچک کندل از حد مشخصی بیشتر نشود. با این کار کاربر از تشکیل الگوی سنجاقک یا سنگ قبر مطمئن می شود. هرچه این نسبت بیشتر باشد، شانس تشکیل الگو کمتر است ولی الگو دقیقتر است. همانگونه که اشاره شد، این نسبت تنها برای الگوهای سنجاقک یا سنگ قبر مورد استفاده قرار می گیرد.

تایم فریم الگو (Pattern Timeframe)

در صورتی که گزینه بررسی الگو فعال باشد، لازم است کاربر انتخاب کند که الگو در چه تایم فریمی بررسی شود. تایم فریم می تواند از 1 دقیقه ای تا 1 روزه باشد. هرچه الگو در تایم فریم بلندتری بررسی شود، اعتبار آن بیشتر است و برای پوزیشن های بلند مدت تر مناسب تر است. تایم فریم ها شامل 1 دقیقه ای (1m)، 5 دقیقه ای (5m)، 15 دقیقه ای (5m)، 30 دقیقه ای (30m)، 1 ساعته (1h)، 2 ساعته (2h)، 4 ساعته (4h)، 12 ساعته (12h)، و 1 روزه (1d) هستند.

پایه سیگنال الگو (Signal Base)

در صورتی که گزینه بررسی الگوی کندل فعال باشد، لازم است پایه سیگنال الگو مشخص گردد. منظور از پایه سیگنال الگو، الگوی کندل شمعی است که با توجه به وضعیت کندل ها مشخص می شود. پایه سیگنال الگو شامل کندل نرمال هم جهت با سیگنال، کندل ماروبزو (Marubozu) هم جهت با سیگنال، دو کندل نرمال متوالی هم جهت با سیگنال، دو کندل ماروبوزو متوالی هم جهت با سیگنال، الگوی سنجاقک (Dragonfly) یا سنگ قبر (Gravestone)، الگوی هارامی (Harami)، الگوی ابر سیاه (Dark Cloud) یا خط نفوذ (Piercing Line)، الگوی پوششی (Engulfing)، سه کندل نرمال متوالی هم جهت با سیگنال، الگوی ستاره صبحگاهی (Morning Star) و ستاره شامگاهی (Evening Star) می باشند. در این حالت، چنانچه کاربر الگویی را انتخاب کند، باید ابتدا این الگوی کندل تشکیل شود و پس از دریافت سیگنال، پوزیشن در جهت سیگنال گرفته می شود.. لازم به ذکر است که کاربر می تواند هر تعداد از این الگو ها را به عنوان پایه سیگنال روند انخاب کند. مثلا می توان کندل پوششی و کندل ماروبوزو را انتخاب کرد. در این صورت کافی است هر کدام از این الگوها برقرار باشد تا شرایط الگو برقرار گردد. در غیر این صورت بازار برای رمز ارز مورد نظر بدون الگو است. ازدیاد پایه سیگنال های الگو موجب افزایش سیگنال ها خواهد شد. به خصوص الگوی کندل هم جهت با سیگنال، الگویی است که تعداد سیگنال ها را افزایش می دهد. این الگو مشخص می کند که تنها هنگامی پوزیشن اجرا شود که کندلی هم جهت با این پوزیشن تشکیل شده باشد (در صورت فعال بودن گزینه دوستدار الگو).

بررسی اندیکاتور (Indicator Watch)

اندیکاتورها مهمترین قسمت ربات هستند و به کمک سیگنال های آن ها می توان وارد پوزیشن خرید یا فروش شد. چنانچه کاربر بررسی اندیکاتور را انتخاب کند، در صورت سیگنال مثبت اندیکاتور برای یک ارز، پوزیشن خرید گرفته می شود (در صورت مثبت بودن گزینه دوستدار اندیکاتور). در صورت سیگنال منفی اندیکاتور برای یک ارز، پوزیشن فروش گرفته می شود (در صورت مثبت بودن گزینه دوستدار اندیکاتور). در هر حال، چنانچه بررسی اندیکاتور برای کاربر مهم باشد، این گزینه را انتخاب می کند. در حقیقت این گزینه قاعدتا همواره باید در حالت فعال قرار داشته باشد، مگر اینکه کاربر بخواهد صرفا از بررسی الگوی کندل، روند، و یا رفتار بازار برای سیگنال گیری استفاده کند و بررسی اندیکاتور برای او مهم نباشد.

دوستدار اندیکاتور (Indicator Friendly)

در حالت عادی احتمالا سیگنال ها در جهت اندیکاتورها شانس سود دهی بیشتری دارند. برای این کار گزینه دوستدار اندیکاتور در حالت فعال است. اما گاهی اوقات برای اندیکاتورها می توان خلاف سیگنال اندیکاتور عمل کرد. در هر حال، چنانچه کاربر تمایل دارد که خلاف سیگنال اندیکاتور ها عمل کند، می تواند گزینه دوستدار اندیکاتور را در حالت غیرفعال قرار دهد. با این کار اندیکاتورها خلاف تعریف، وارد عمل می شوند و سیگنال صادر می کنند.

بستن پوزیشن به علت اندیکاتور (Indicator Close Position)

پس از باز شدن پوزیشن در جهت لانگ یا شورت و گذشت زمان، ممکن است اندیکاتورها سیگنالی در جهت مخالف پوزیشن فعلی تولید نمایند. چنانچه کاربر تمایل داشته باشد که با دریافت این سیگنال مخالف، پوزیشن موجود بسته شود، می تواند این گزینه را فعال کند. در غیر این صورت پوزیشن موجود همچنان باز است و بسته نمی شود. لازم به ذکر است که چنانچه این گزینه با دیگر گزینه های بستن پوزیشن فعال شود، لازم است همه این گزینه ها برقرار باشند تا پوزیشن موجود بسته شود.

کندل اندیکاتور (Indicator Candle)

کاربر می تواند بین کندل فعلی که هنوز بسته نشده یا کندل قبلی که بسته شده، کندل اندیکاتور را انتخاب کند. در حقیقت محاسبات مربوط به اندیکاتور، برای کندل انتخابی انجام خواهد شد. در صورتی که کاربر کندل فعلی را انتخاب کند، سیگنال اندیکاتور بدون تاخیر دریافت می شود ولی احتمال خطا وجود خواهد داشت. در صورتی که کاربر کندل قبلی را انتخاب کند خطا کمتر خواهد بود ولی سیگنال با تاخیر دریافت می شود.

تایم فریم 1 دقیقه (Timeframe 1m)

چنانچه بررسی اندیکاتور در تایم فریم 1 دقیقه مد نظر کاربر است، لازم است این گزینه را انتخاب کند. ذکر این نکته لازم است که کاربر می تواند از اندیکاتورهای متفاوتی برای ربات استفاده کند.. این اندیکاتورها، سیگنال های متفاوتی را ایجاد می کنند که کاربر می تواند هر کدام از این سیگنال ها را به اختیار خود انتخاب نماید. این سیگنال ها در قسمت پایه سیگنال اندیکاتور قابل تعریف هستند. پس از تعریف این سیگنال ها، کاربر تعیین می کند که در چه تایم فریم هایی سیگنال ها بررسی گردند. در حقیقت پایه سیگنال های اندیکاتور در تایم فریم های تعیین شده توسط کاربر بررسی می شوند. در نهایت، در صورت برقرار بودن شرایط ریتینگ برای کلیه تایم فریم ها، سیگنال خرید یا فروش مربوطه صادر می شود. بهتر است تایم فریم ها در بازه های کوتاه مدت (1 دقیقه، 5 دقیقه، یا 15 دقیقه)، میان مدت (30 دقیقه، 1 ساعت، یا 2 ساعت) و بلند مدت (4 ساعت، 12 ساعت، یا 1 روز) تعریف شوند تا صحت سیگنال در کلیه تایم فریم ها بررسی شود.

ریتینگ تایم فریم 1 دقیقه (Rating 1m)

در صورتی که تایم فریم 1 دقیقه فعال شده باشد، لازم است کاربر ریتینگ مربوط به این تایم فریم را مشخص نماید. در واقع، ربات برای کلیه سیگنال های تعریف شده در پایه سیگنال اندیکاتور، به بررسی برقراری شرایط سیگنال می پردازد. فرض شود که 10 سیگنال برای تایم فریم مربوطه انتخاب شده باشد. ربات به بررسی این 10 سیگنال می پردازد. به فرض، 4 سیگنال شرایط مورد نظر را برآورده می کنند. در حقیقت ریتینگ سیگنال ها در حال حاضر 40 درصد است. حال اگر ریتینگ تایم فریم مربوطه 40 درصد یا کمتر از آن تعیین شود، شرایط برای این تایم فریم قابل قبول است. توجه شود که لازم است ریتینگ در کلیه تایم فریم های انتخابی برآورده شود تا شرایط از نظر ربات برای پذیرش سیگنال قابل قبول باشد. توجه شود که هرچه تایم فریم بالاتری مورد بررسی قرار گیرد (مثلا 12 ساعته یا 1 روزه)، قاعدتا لازم است ریتینگ تعیین شده پایینتر باشد زیرا برقراری شرایط سیگنال ها سخت تر خواهد بود. در تایم فریم های پایین (مثلا 5 دقیقه یا 15 دقیقه) برقراری تعداد بیشتری از سیگنال ها نسبت به تایم فریم های بالا محتملتر است و ریتینگ می تواند بالاتر تعیین شود. همچنین توجه شود که ریتینگ بالا قاعدتا به افزایش دقت سیگنال منجر می شود ولی تعداد سیگنال ها کم خواهد شد. ضمن اینکه هرچه ریتینگ بالاتر رود احتمال اینکه سیگنال دیرتر دریافت شود زیادتر می شود.

تایم فریم 5 دقیقه (Timeframe 5m)

چنانچه بررسی پایه سیگنال اندیکاتور در تایم فریم 5 دقیقه مدنظر کاربر است، می تواند این گزینه را فعال نماید.

ریتینگ تایم فریم 15دقیقه (Rating 5m)

حداقل ریتینگ مربوط به تایم فریم 5 دقیقه در این قسمت تعیین می شود.

تایم فریم 15 دقیقه (Timeframe 15m)

چنانچه بررسی پایه سیگنال اندیکاتور در تایم فریم 15 دقیقه مدنظر کاربر است، می تواند این گزینه را فعال نماید.

ریتینگ تایم فریم 15 دقیقه (Rating 15m)

حداقل ریتینگ مربوط به تایم فریم 15 دقیقه در این قسمت تعیین می شود.

تایم فریم 30 دقیقه (Timeframe 30m)

چنانچه بررسی پایه سیگنال اندیکاتور در تایم فریم 30 دقیقه مدنظر کاربر است، می تواند این گزینه را فعال نماید.

ریتینگ تایم فریم 30 دقیقه (Rating 30m)

حداقل ریتینگ مربوط به تایم فریم 30 دقیقه در این قسمت تعیین می شود.

تایم فریم 1 ساعت (Timeframe 1h)

چنانچه بررسی پایه سیگنال اندیکاتور در تایم فریم 1 ساعت مدنظر کاربر است، می تواند این گزینه را فعال نماید.

ریتینگ تایم فریم 1 ساعت (Rating 1h)

حداقل ریتینگ مربوط به تایم فریم 1 ساعت در این قسمت تعیین می شود.

تایم فریم 2 ساعت (Timeframe 2h)

چنانچه بررسی پایه سیگنال اندیکاتور در تایم فریم 2 ساعت مدنظر کاربر است، می تواند این گزینه را فعال نماید.

ریتینگ تایم فریم 2 ساعت (Rating 2h)

حداقل ریتینگ مربوط به تایم فریم 2 ساعت در این قسمت تعیین می شود.

تایم فریم 4 ساعت (Timeframe 4h)

چنانچه بررسی پایه سیگنال اندیکاتور در تایم فریم 4 ساعت مدنظر کاربر است، می تواند این گزینه را فعال نماید.

ریتینگ تایم فریم 4 ساعت (Rating 4h)

حداقل ریتینگ مربوط به تایم فریم 4 ساعت در این قسمت تعیین می شود.

تایم فریم 12 ساعت (Timeframe 12h)

چنانچه بررسی پایه سیگنال اندیکاتور در تایم فریم 12 ساعت مدنظر کاربر است، می تواند این گزینه را فعال نماید.

ریتینگ تایم فریم 12 ساعت (Rating 12h)

حداقل ریتینگ مربوط به تایم فریم 12 ساعت در این قسمت تعیین می شود.

تایم فریم 1 روز (Timeframe 1d)

چنانچه بررسی پایه سیگنال اندیکاتور در تایم فریم 1 روز مدنظر کاربر است، می تواند این گزینه را فعال نماید.

ریتینگ تایم فریم 1 روز (Rating 1d)

حداقل ریتینگ مربوط به تایم فریم 1 روز در این قسمت تعیین می شود.

پایه سیگنال اندیکاتور (Signal Base)

منظور از پایه سیگنال اندیکاتور، مجموعه ای از سیگنال های اندیکاتور هستند که می توانند برای بررسی ریتینگ ربات در تایم فریم های مختلف استفاده شوند. ربات بیش از 40 اندیکاتور و بیش از 200 سیگنال را پوشش می دهد. این اندیکاتورها از انواع اندیکاتورهای ممنتوم، حجم، نوسان، و روند هستند. اندیکاتورهای ممنتوم شامل Awesome Oscillator، Kaufman’s Adaptive Moving Average، Percentage Price Oscillator، Percentage Volume Oscillator، Rate of Change، Relative Strength Index، Stochastic RSI، True Strength Index، Ultimate Oscillator، و William %R می باشند. اندیکاتورهای حجم شامل Accumulation Distribution Index، Chaikin Money Flow، Ease of Movement، Force Index، Money Flow Index، Negative Volume Index، On Balance Volume، Volume Price Trend، و Volume Weighted Average Price می باشند. اندیکاتورهای نوسان شامل Average True Range، Bollinger Bands، Donchian Channel، Keltner Channel، و Ulcer Index هستند. اندیکاتورهای روند شامل Average Directional Index، Directional Movement Index، Aroon Indicator، Commodity Channel Index، Detrended Price Oscillator، Exponential Moving Average، Ichimokou، KST Oscillator، Moving Average Convergence Divergence، Mass Index، Parabolic Sar، Simple Moving Average، Schaff Trend Cycle، Trix، Vortex Indicator، و Weighted Moving Average هستند. لازم به ذکر است که هر کدام از این اندیکاتورها می توانند سیگنال های متفاوتی ایجاد کنند. مثلا برای اندیکاتور MACD می توان بالا بودن خط مکدی نسبت به خط سیگنال را به عنوان سیگنال خرید و پایین بودن خط مکدی نسبت به خط سیگنال را به عنوان سیگنال فروش در نظر گرفت. برای همین اندیکاتور می توان به جای موقعیت خط مکدی نسبت به خط سیگنال، کراس این دو خط را به عنوان سیگنال خرید یا فروش در نظر گرفت. حالت دیگر این است که بالا بودن خط مکدی نسبت به خط صفر را سیگنال خرید و پایین بودن را سیگنال فروش تفسیر کرد. حالت دیگر این است که به جای موقعیت نسبت به صفر، کراس خط مکدی نسبت به خط صفر را به عنوان سیگنال خرید یا فروش مد نظر قرار داد. مشاهده می شود که برای اندیکاتور MACD می توان 4 نوع سیگنال تعریف کرد که هر کدام یا همه آن ها می توانند در کنار سیگنال های دیگر مربوط به دیگر اندیکاتورها، پایه سیگنال اندیکاتور را تشکیل دهند. در حقیقت کاربر می تواند هر تعداد از این سیگنال ها را به عنوان پایه سیگنال اندیکاتور انتخاب کند و تنها کافی است تعدادی از این سینگال ها (با توجه به ریتینگ) در تایم فریم های مدنظر کاربر برقرار باشند تا سیگنال خرید یا فروش صادر شود. ازدیاد پایه سیگنال های اندیکاتور ممکن است موجب دقت بالاتر سیگنال خرید یا فروش شود ولی موجب کاهش سیگنال گیری از ربات می شود و سرعت ربات را نیز کند می کند. بنابراین کاربر بهتر است از سیگنال های بهینه استفاده نماید.

بررسی رفتار بازار (Sentiment Watch)

منظور از بررسی رفتار بازار، بررسی پوزیشن های لانگ و شورت خریداران در بازار است. از آنجایی که بیشترین حجم معاملات بازار در صرافی بایننس انجام می شود و صرافی بایننس اطلاعات خوبی در این زمینه ارائه می کند، برای بررسی رفتار بازار از این صرافی استفاده می شود. البته این به معنی این نیست که صرفا کاربر می تواند از صرافی بایننس استفاده کند. هنگام استفاده از دیگر صرافی ها نیز، اطلاعات رفتار بازار برای رمز ارز مربوطه از صرافی بایننس استخراج می شود. بنابراین حتما باید آن رمز ارز در صرافی بایننس موجود باشد وگرنه نمی توان از نظر رفتار بازار، رمز ارز مربوطه را بررسی نمود. رمز ارزهایی که در صرافی بایننس موجود نیستند به طور اتومات مورد بررسی قرار نخواهند گرفت و ربات از آن ها عبور خواهد کرد. در هر حال، چنانچه بررسی رفتار بازار برای کاربر مهم باشد، این گزینه را انتخاب می کند.

بستن پوزیشن به علت رفتار بازار (Sentiment Close Position)

پس از باز شدن پوزیشن در جهت لانگ یا شورت و گذشت زمان، ممکن است رفتار بازار سیگنالی در جهت مخالف پوزیشن فعلی تولید نمایند. چنانچه کاربر تمایل داشته باشد که با دریافت این سیگنال مخالف، پوزیشن موجود بسته شود، می تواند این گزینه را فعال کند. در غیر این صورت پوزیشن موجود همچنان باز است و بسته نمی شود. لازم به ذکر است که چنانچه این گزینه با دیگر گزینه های بستن پوزیشن فعال شود، لازم است همه این گزینه ها برقرار باشند تا پوزیشن موجود بسته شود.

نسبت لانگ به شورت اکانت های برتر (Long/Short Ratio of Top Accounts)

منظور از اکانت های برتر، 20 درصد اکانت های کل بازار هستند که بیشترین موجودی حساب را دارند. مشخص است که این اکانت ها به دلیل موجودی بیشتر، تاثیر بیشتری روی بازار دارند. تعداد اکانت های با پوزیشن لانگ و تعداد اکانت های با پوزیشن شورت را می توان نسبت گرفت. در صورتی که تعداد اکانت های با پوزیشن لانگ نسبت به قبل بیشتر شده باشد، نسبت اکانت های با پوزیشن لانگ به اکانت های با پوزیشن شورت با LSR=Long to short ratio مشخص می شود. در صورتی که تعداد اکانت های با پوزیشن شورت نسبت به قبل بیشتر شده باشد، نسبت اکانت های با پوزیشن شورت به اکانت های با پوزیشن لانگ با SLR=Short to long ratio مشخص می شود. میزان افزایش (با توجه به دوره قبل در تایم فریم) هر کدام از این نسبت ها از عدد مشخصی که توسط کاربر مشخص می شود می تواند برای سیگنال خرید یا فروش مورد استفاده قرار گیرد. مثلا اگر تایم فریم یک روزه مدنظر کاربر باشد و نسبت LSR در روز گذشته همین موقع عدد 3 و این نسبت در حال حاضر 4 باشد، میزان افزایش این نسبت 30 درصد است (با توجه به نسبت 4 به 3). چنانچه این نسبت در روز گذشته همین موقع عدد 3 و این نسبت در حال حاضر 2 باشد، با توجه به کاهش پوزیشن های لانگ نسبت به شورت (این نسبت از 3 به 2 رسیده است)، مقدار SLR مورد بررسی قرار می گیرد که این نسبت 50 درصد افزایش داشته است (با توجه به نسبت 3 به 2). یعنی در حالت اول نسبت LSR سی درصد و در حالت دوم نسبت SLR پنجاه درصد رشد داشته است. در هر صورت، چنانچه بررسی نسبت لانگ به شورت اکانت های برتر مد نظر کاربر باشد، این گزینه را انتخاب کند.

روش لانگ به شورت اکانت های برتر (Long/Short Method of Top Accounts)

پس از محاسبه نسبت لانگ به شورت (LSR) یا شورت به لانگ (SLR) اکانت های برتر، چنانچه کاربر بخواهد با بیشتر بودن افزایش نسبت لانگ به شورت از عدد مشخص، وارد پوزیشن لانگ، و با بیشتر بودن افزایش نسبت شورت به لانگ از عدد مشخص، وارد پوزیشن شورت شود، گزینه مشابه (Similar) را انتخاب می کند. این بدین معنی است که پوزیشن مد نظر کاربر با پوزیشن غالب اکانت های برتر مشابه است. چنانچه کاربر بخواهد با بیشتر بودن افزایش نسبت لانگ به شورت از عدد مشخص، وارد پوزیشن شورت، و با بیشتر بودن افزایش نسبت شورت به لانگ از عدد مشخص، وارد پوزیشن لانگ شود، گزینه مخالف (Opposite) را انتخاب می کند. این بدین معنی است که پوزیشن مد نظر کاربر با پوزیشن غالب اکانت های برتر مخالف است.

درصد لانگ به شورت اکانت های برتر (Long/Short % of Top Accounts)

پس از محاسبه نسبت لانگ به شورت (LSR) یا شورت به لانگ (SLR) اکانت های برتر، لازم است کاربر درصدی را اختصاص دهد تا چنانچه افزایش نسبت لانگ به شورت (LSR) یا شورت به لانگ (SLR) مساوی این درصد یا از این درصد بیشتر باشد، ربات سیگنال خرید یا فروش صادر کند. مثلا اگر روش لانگ به شورت به صورت مخالف باشد و درصد لانگ به شورت برابر 1 باشد، چنانچه افزایش نسبت لانگ به شورت مساوی یا بیشتر از 1 درصد باشد سیگنال فروش و چنانچه افزایش نسبت شورت به لانگ مساوی یا بیشتر از 1 درصد باشد سیگنال خرید صادر می شود.

نسبت لانگ به شورت پوزیشن های برتر (Long/Short Ratio of Top Positions)

منظور از پوزیشن های برتر، پوزیشن های مربوط به 20 درصد اکانت های کل بازار هستند که بیشترین موجودی حساب را دارند. مشخص است که پوزیشن مربوط به این اکانت ها به دلیل موجودی بیشتر، تاثیر بیشتری روی بازار دارند. پوزیشن های لانگ و پوزیشن های شورت را می توان نسبت گرفت. در صورتی که تعداد پوزیشن های لانگ نسبت به قبل بیشتر شده باشد، نسبت پوزیشن های لانگ به پوزیشن های شورت با LSR=Long to short ratio نمایش داده می شود. در صورتی که تعداد پوزیشن های شورت نسبت به قبل بیشتر شده باشد، نسبت پوزیشن های شورت به پوزیشن های لانگ با SLR=Short to long ratio نشان داده می شود. میزان افزایش (با توجه به دوره قبل در تایم فریم) این نسبت از عدد مشخصی که توسط کاربر مشخص می شود می تواند سیگنال خرید یا فروش بدهد. در هر صورت، چنانچه بررسی نسبت لانگ به شورت پوزیشن های برتر مد نظر کاربر باشد، این گزینه را انتخاب کند.

روش لانگ به شورت پوزیشن های برتر (Long/Short Method of Top Positions)

پس از محاسبه نسبت لانگ به شورت (LSR) یا شورت به لانگ (SLR) پوزیشن های برتر، چنانچه کاربر بخواهد با بیشتر بودن افزایش نسبت لانگ به شورت از عدد مشخص، وارد پوزیشن لانگ، و با بیشتر بودن افزایش نسبت شورت به لانگ از عدد مشخص، وارد پوزیشن شورت شود، گزینه مشابه (Similar) را انتخاب می کند. این بدین معنی است که پوزیشن مد نظر کاربر با پوزیشن غالب پوزیشن های برتر مشابه است. چنانچه کاربر بخواهد با بیشتر بودن افزایش نسبت لانگ به شورت از عدد مشخص، وارد پوزیشن شورت، و با بیشتر بودن افزایش نسبت شورت به لانگ از عدد مشخص، وارد پوزیشن لانگ شود، گزینه مخالف (Opposite) را انتخاب می کند. این بدین معنی است که پوزیشن مد نظر کاربر با پوزیشن غالب پوزیشن های برتر مخالف است.

درصد لانگ به شورت پوزیشن های برتر (Long/Short % of Top Positions)

پس از محاسبه نسبت لانگ به شورت (LSR) یا شورت به لانگ (SLR) پوزیشن های برتر، لازم است کاربر درصدی را اختصاص دهد تا چنانچه افزایش نسبت لانگ به شورت (LSR) یا شورت به لانگ (SLR) مساوی این درصد یا از این درصد بیشتر باشد، ربات سیگنال خرید یا فروش صادر کند.

نسبت لانگ به شورت کل اکانت ها (Long/Short Ratio of All Accounts)

تعداد کل اکانت های با پوزیشن لانگ و تعداد کل اکانت های با پوزیشن شورت را می توان نسبت گرفت. در صورتی که تعداد اکانت های با پوزیشن لانگ نسبت به قبل بیشتر شده باشد، نسبت اکانت های با پوزیشن لانگ به اکانت های با پوزیشن شورت با LSR=Long to short ratio نمایش داده می شود. در صورتی که تعداد اکانت های با پوزیشن شورت نسبت به قبل بیشتر شده باشد، نسبت اکانت های با پوزیشن شورت به اکانت های با پوزیشن لانگ با SLR=Short to long ratio نشان داده می شود. میزان افزایش (با توجه به دوره قبل در تایم فریم) این نسبت از عدد مشخصی که توسط کاربر مشخص می شود می تواند سیگنال خرید یا فروش بدهد. در هر صورت، چنانچه بررسی نسبت لانگ به شورت کل اکانت ها مد نظر کاربر باشد، این گزینه را انتخاب کند.

روش لانگ به شورت کل اکانت ها (Long/Short Method of All Accounts)

پس از محاسبه نسبت لانگ به شورت (LSR) یا شورت به لانگ (SLR) کل اکانت ها، چنانچه کاربر بخواهد با بیشتر بودن افزایش نسبت لانگ به شورت از عدد مشخص، وارد پوزیشن لانگ، و با بیشتر بودن افزایش نسبت شورت به لانگ از عدد مشخص، وارد پوزیشن شورت شود، گزینه مشابه (Similar) را انتخاب می کند. این بدین معنی است که پوزیشن مد نظر کاربر با پوزیشن غالب کل اکانت ها مشابه است. چنانچه کاربر بخواهد با بیشتر بودن افزایش نسبت لانگ به شورت از عدد مشخص، وارد پوزیشن شورت، و با بیشتر بودن افزایش نسبت شورت به لانگ از عدد مشخص، وارد پوزیشن لانگ شود، گزینه مخالف (Opposite) را انتخاب می کند. این بدین معنی است که پوزیشن مد نظر کاربر با پوزیشن غالب کل اکانت ها مخالف است.

درصد لانگ به شورت کل اکانت ها (long/Short % of All Accounts)

پس از محاسبه نسبت لانگ به شورت (LSR) یا شورت به لانگ (SLR) کل اکانت ها، لازم است کاربر درصدی را اختصاص دهد تا چنانچه افزایش نسبت لانگ به شورت (LSR) یا شورت به لانگ (SLR) مساوی این درصد یا از این درصد بیشتر باشد، ربات سیگنال خرید یا فروش صادر کند.

تایم فریم رفتار بازار (Sentiment Timeframe)

نسبت پوزیشن های لانگ به شورت (یا شورت به لانگ) برای زمان فعلی را می توان با نسبت پوزیشن لانگ به شورت (یا شورت به لانگ) زمان قبلی مقایسه کرد و درصد افزایش را محاسبه نمود. چنانچه این درصد از عددی که توسط کاربر وارد می شود بیشتر باشد، سیگنال خرید یا فروش صادر می شود. زمان قبلی مد نظر کاربر در این قسمت تعریف می شود. چنانچه نیاز باشد رفتار فعلی بازار با رفتار 5 دقیقه قبل مقایسه شود تایم فریم 5 دقیقه تعریف می شود. چنانچه نیاز باشد رفتار فعلی با رفتار 1 ساعت قبل مقایسه شود تایم فریم 1 ساعت تعریف می شود. باقی تایم فریم ها نیز به همین ترتیب تعریف می شوند. تایم فریم را می توان به صورت 5 دقیقه (5m)، 15 دقیقه (15m)، 30 دقیقه (30m)، 1 ساعت (1h)، 2 ساعت (2h)، 4 ساعت (4h)، 12 ساعت (12h)، و 1 روز (1d) تعریف کرد.

اختلاف زمان ماکزیمم (Max Time Difference)

رفتار بازار که همان نسبت پوزیشن های لانگ و شورت است هر 5 دقیقه یکبار و با تاخیر معمولا 5 دقیقه ای توسط صرافی بایننس آپدیت می شود. بنابراین آخرین گزارشی که دریافت می شود مربوط به حداقل حدود 5 دقیقه قبل است. برخی اوقات فاصله انتشار این گزارش طولانی می شود و یا ممکن است در یک فاصله زمانی کوتاه این گزارش منتشر نشود. در این حالت، آخرین گزارش منتشر شده موجود، مربوط به زمان فعلی نیست و کمی قدیمی است. کاربر می تواند تعیین کند که حداکثر اختلاف زمان مربوط به آخرین گزارش تا زمان حال چقدر باشد تا گزارش مدنظر قرار گیرد. در صورتی که زمان گزارش از این زمان تعیین شده بیشتر باشد، گزارش مدنظر قرار نمی گیرد و سیگنالی از سمت ربات صادر نمی شود. این زمان به دقیقه تعریف می شود.

درصد دقت تایم فریم (Timeframe Accuracy %)

پس از تعیین تایم فریم رفتار بازار، رفتار بازار در زمان فعلی با رفتار بازار در زمان قبل مد نظر قرار می گیرد. ممکن است که داده های گزارش ارائه شده توسط صرافی برای بررسی رفتار بازار کافی نباشد. مثلا اگر تایم فریم 1 روزه انتخاب شود، ممکن است گزارش برای دقیقا یک روز قبل نسبت به زمان فعلی موجود نباشد. در اینجا کاربر می تواند انتخاب کند که حداقل دقت بر اساس تعداد داده های این گزارش چند درصد باشد تا گزارش مدنظر قرار گیرد. در صورتی که دقت از این درصد کمتر باشد، گزارش مدنظر قرار نمی گیرد و سیگنالی از سمت ربات صادر نمی شود.

گزارش تلگرام (Telegram Report)

در ربات فالکن، گزارش لحظه ای از وضعیت بالانس، پوزیشن های باز، سود و زیان، وضعیت سفارشات، پوزیشن های بسته شده، و .. در پنل کاربری قابل دریافت و مشاهده است. چنانچه کاربر تمایل داشته باشد که این گزارشات را در اکانت تلگرام نیز دریافت کند، لازم است این گزینه را فعال نماید. توجه شود که با فعالسازی این گزینه، گزارشات حداقلی برای کاربر ارائه خواهند شد. این گزارشات حداقلی شامل سفارش گذاری، پر شدن سفارش (ورود به پوزیشن)، بسته شدن پوزیشن در سود و ضرر، و .. می باشد. کاربر لازم است هر یک از گزینه های دیگر مربوط به گزارشات را فعال نماید تا گزارشات جزئی تر از فعالیت های ربات را دریافت نماید. توجه شود که در هر صورت کلیه گزارشات از طریق پنل کاربری قابل دریافت است.

توکن تلگرام (Telegram Token)

گزارشات ارسالی توسط ربات در ربات تلگرام قابل دریافت است. برای این منظور، کاربر باید توکن مربوط به ربات تلگرام مد نظر خود را در این قسمت وارد نماید. توجه شود که ابتدا لازم است کاربر یک ربات تلگرام ایجاد نماید و توکن مربوط به این ربات تلگرام را دریافت نماید. لازم به ذکر است که پس از ساخت ربات تلگرام، لازم است که این ربات تلگرام فعال شود (با زدن کلید استارت پس از ساخت ربات تلگرام).

چت آی دی تلگرام (Chat ID)

به منظور ارسال گزاشات به اکانت تلگرام کاربر، لازم است تا چت آی دی مربوط به کاربر در این قسمت وارد شود. لازم به ذکر است که چت آی دی برای هر کاربر در تلگرام منحصر به فرد است.

گزارش روزانه (Day Report)

با فعالسازی گزارش روزانه، در پایان هر روز گزارشی از وضعیت آماری حساب به کاربر ارائه می شود. این گزارش شامل بالانس حساب، سود و زیان، افت سرمایه، پیش بینی سود هفتگی و ماهانه و سالانه، کل سفارشات و پوزیشن ها، سفارشات لانگ و شورت، درصد هرکدام از سفارشات، میانگین سفارشات روزانه، پوزیشن های بسته شده با سود یا ضرر، حداقل و حداکثر و میانگین پله های سفارشات، حداقل و حداکثر و میانگین زمان بسته شدن پوزیشن، و .. می باشد.

گزارش وضعیت حساب (Balance Report)

با فعالسازی این گزینه، گزارش بالانس حساب (Balance)، موجودی حساب (Equity)، سود و زیان محقق نشده (Upnl)، بالانس آزاد و مارجین استفاده شده، سود روزانه و سود کل، کل پوزیشن های لانگ و شورت، و در نهایت کل رمز ارزهایی که سفارش باز یا پوزیشن لانگ و شورت دارند را می توان دریافت کرد. این گزارش به صورت ساعتی دریافت می شود.

گزارش سفارش ها (Order Condition Report)

با فعالسازی این گزینه، سفارشات باز به همراه قیمت برای رمز ارزها نشان داده می شود. کاربر می تواند متوجه شود که برای هر رمز ارزی در چه قیمتی سفارش گذاری انجام شده است. بعلاوه، درصد فاصله قیمت نزدیکترین سفارش از قیمت فعلی نشان داده می شود. این گزارش به صورت ساعتی دریافت می شود.

گزارش پوزیشن ها (Position Condition Report)

با فعالسازی این گزینه، پوزیشن های باز برای رمزارزها نمایش داده می شود. بعلاوه حد سود و ضرر و فاصله درصدی قیمت فعلی از حد سود و ضرر نمایش داده خواهد شد. این گزارش به صورت ساعتی دریافت می شود.

گزارش حداکثر پوزیشن (Limit Report)

در صورتی که حداکثر تعداد پوزیشن های مجاز تعیین شده توسط کاربر تکمیل شوند، ربات وارد پوزیشن جدیدی نخواهد شد. با این حال چنانچه سیگنالی مربوط به پوزیشن جدید دریافت شود، ربات می تواند گزارشی از این وضعیت ارسال کند و کاربر را آگاه سازد. این گزارش با فعالسازی این گزینه دریافت خواهد شد.

گزارش سود و ضرر حساب نشده (Upnl Report)

با فعالسازی این گزینه، پوزیشن های باز برای رمزارزها نمایش داده می شود و سود و زیان محقق نشده (Upnl = Unrealized Profit & Loss) هرکدام مشخص می شود. میزان سود یا ضرر محقق نشده هر پوزیشن نیز نشان داده می شود. همچنین تعداد پله های پر شده مربوط به هر رمزارز نمایش داده می شود. توجه شود که منظور از سود و زیان محقق نشده این است که هنوز پوزیشن بسته نشده است. به محض بسته شدن پوزیشن، عملا سود و زیان محقق شده (Pnl = Realized Profit & Loss) می شود و در بالانس حساب آورده می شود. این گزارش به صورت ساعتی دریافت می شود.

گزارش کمبود مارجین (Margin Report)

در صورتی که سیگنال های مربوط برای باز شدن پوزیشن دریافت شود ولی مارجین کافی در حساب وجود نداشته باشد، با فعالسازی این گزینه، گزارشی از این وضعیت به کاربر ارسال خواهد شد.

گزارش استراحت (Cooldown Report)

در صورتی که گزینه مربوط به استراحت بین پوزیشن های یک رمز ارز فعال شده باشد، و ربات سیگنالی مربوط به یک رمز ارز در زمان استراحت دریافت کند، با فعالسازی این گزینه، گزارش به کاربر ارسال خواهد شد.

گزارش حداقل سایز (Min Size Report)

توجه شود که برای هر رمزارز حداقل سایزی جهت ورود به پوزیشن وجود دارد. چنانچه این حداقل سایز برای یک رمز ارز رعایت نشود، ربات وارد پوزیشن جدید نمی شود. در این حالت و چنانچه این گزینه فعال باشد، گزارشی از این وضعیت به کاربر ارسال خواهد شد.

گزارش حداکثر سایز (Max Size Report)

توجه شود که برای هر رمزارز حداکثر سایزی جهت ورود به پوزیشن وجود دارد. چانچه برای هر کدام از سفارشات رمز ارز (حتی برای پله های آتی) این حداکثر سایز رعایت نشود، ربات وارد پوزیشن جدید نخواهد شد. در این حالت و چنانچه این گزینه فعال باشد، گزارشی از این وضعیت به کاربر ارسال خواهد شد.