منظور از تعداد کندل ها، تعداد کندل هایی است که محاسبات اندیکاتوری بر اساس آن ها انجام می گیرد. لازم به ذکر است که اندیکاتورها بر مبنای نقاط باز، بسته، بالا، پایین، و حجم کندل ها کار می کنند. بسته به نوع اندیکاتورها، تعداد کندل مورد نیاز متفاوت است. اندیکاتورهای کوتاه مدت مانند SMA-5 به تنها 5 کندل نیاز دارند، در حالی که اندیکاتورهای بلند مدت تر مانند SMA-200 به 200 کندل نیاز دارند. همچنین اندیکاتورهای نمایی یا وزن دار به تعداد بیشتری اندیکاتور نیاز دارند. به طور مثال اندیکاتور EMA-200 چون به صورت نمایی است و به کندل های قبلی وابسته است به بیش از 200 کندل برای محاسبه دقیق نیاز دارد. در صورتی که از 1000 کندل استفاده شود دقت محاسبه اندیکاتور خیلی خوب است. اما با تعداد کندل 600 هم دقت قابل قبول است. کاربر می تواند به طور کلی نهایتا از 1000 کندل استفاده کند و به دقت خیلی خوبی برسد و یا می تواند از کندل های کمتری استفاده کند و دقت قابل قبولی بدست آورد. علت اینکه نباید همیشه از حداکثر اندیکاتورها استفاده کرد این است که با این کار سرعت ربات کاهش می یابد. یعنی با افزایش تعداد کندل ها، سرعت محاسبه اندیکاتور و به تبع آن سرعت ربات کم می شود. پس هنگامی که به اندیکاتورهای بلند مدت یا وزن دار که تابع کندل های قبلی هستند نیاز نیست، بهتر است از حداقل کندل ها استفاده شود. در مورد اندیکاتورهای مذکور نیز می توان از تعداد کندل هایی استفاده کرد تا به محاسبات اندیکاتور قابل قبول رسید. در هر حال تعداد کندل ها را می توان بین 200 تا 1000 تعیین کرد.